Bezsprzecznie najbardziej realistyczny obraz wizji postapokaliptycznej rzeczywistości. Od nadmiaru pustych, tandetnych „Mad Maxów”, „Wodnych światów” i tuzinów im podobnych można się już porzygać. Zmusza do refleksji nad naturą ludzką, istotą cywilizacji, jej sensem w konfrontacji z totalnym rozpadem, absolutnym upadkiem człowieczeństwa, drastycznym regresem, wręcz mentalnym powrotem do plejstoceńskiej jaskini. Oczywiście wielu rzeczy można się czepiać (np. rozpalania ognia nocą na odkrytej przestrzeni czy hałasowania podczas, gdy wokół roi się od polujących kanibali; albo faktu, że stopniowo rozczłonkowywane ofiary kanibali nie wykrwawiały się na śmierć), ale powiedzmy szczerze – na siłę można czepiać się wszystkiego, a po co? Moim zdaniem jedyny film o tej tematyce naprawdę wart obejrzenia.