Moim zdainem "Droga" staje obok mało znanych a ciekawych obrazów dystopii - Fahrenheit 451, THX 1138, The day After, Gattaca. Chodzi o problemy, jakie stawia.
Jasne, sama wizja świata nie jest niczym nowym - Mad Max, ostatnio Book of Eli korzystały z bardzo podobnych scenerii.
Nieistotne kto jest odpowiedzialny, na tym polega problem - umocowanie pewnych zasad etycznych w sytuacji, gdy świat sam się rozpada obojętny, na to, czy człowiek wierzy(ł) w Boga czy w Naukę. Bohater przywołuje myśl G. Lebniza, choć nie jest to powiedziane wprost.

Nie za bardzo rozumiem argumentów o niedociągnięciach filmu, krytyki, że "za mało realizmu". jedna rzecz: czy film - jako medium - jest w stanie coś realistycznie przedstawić? Zrobił to chyba tylko Warhol, nagrywając faceta jak śpi przez 7 godzin, a i tak mało realistycznie, bo wiemy, że człowiek śni, a tu widzimy tylko ciało.... Szkoda się kłócić - znawcy wiedzą lepiej (wiedzą pewnie też to, że poprzez swoje wypowiedzi sami argumentują za konkretnym sposobem rozumienia pojęcia realizmu, ale nie warto nam tego tłumaczyć).

Wartością filmu jest właśnie konsekwencja (zakładająca ograniczenia), naturalizm, co zaowocowało niesamowitym klimatem. Tego brakuje Book of Eli, której bliżej do łagodnej bajki z happy endem. Tu historia ani razu nie zbacza z kursu, jak pisali inni - nawet jeśli pojawia się szansa w zakończeniu, to wiemy, że to iluzja. "Droga" to dla mnie gorzka przypowieść o poszukiwaniu szansy na godną-ludzką śmierć.