Akcja filmu toczy się podczas kilku dni na przełomie maja i czerwca 1940 w Dunkierce (Francja) podczas Operacji Dynamo - ewakuacji wojsk alianckich do Wielkiej Brytanii. Na pewno nie jest to typowy film wojenny z bohaterem, który jedną ręką zrzuca napalm na w bazę wroga i ratuje 300 kompanów drugą. Tym samym nie jest to film dla kogoś kto szuka akcji i wzniosłych dialogów, ale dla tych, którzy potrafią wyczytać z tego rodzaju produkcji smutek, zrezygnowanie, beznadzieję i bezsens wojny - bez otwarcia gęby aktora. Nolan to mistrz CGI, ale to klimat w Dunkierce robi prawdziwe pranie mózgu. Myśli, z którymi nas zostawia po zakończeniu są nie do opisania. Film trwa jakieś 1.40 bez napisów końcowych - zwięźle, ale nawet sekundy nie można nazwać w tym przypadku zmarnowaną.