Ostatnim akapitem trafiłeś w sedno. Dźwięk i muzyka zrobią wrażenie tylko w kinie.

Jeżeli ktoś spodziewa się klasycznego kina wojennego w stylu Przełęczy ocalonych to może się zawieść, bo Dunkierkę ogląda się jak Incepcję. Dla mnie rewelacja.

Zgadzam się. Za mało czysto ludzkiej opowieści w tym filmie i uczuciowo -emocjonalnych relacji. To taka filmowa lekcja historii z widowiskowymi efektami specjalnymi.

Czy każdy film wojenny musi mieć w fabule romans? Zgadzam się, że filmy tego typu z jakąś miłością w fabule są ok, ale 'Dunkierka' właśnie m.in. przez brak ckliwej historyjki w tle jest tak oryginalna! W prawie każdym wątku dyskusji do tego filmu próbuje Pani przekonać, że powinien być wątek uczuciowy, a ja Panią zapewniam, że to nie jest konieczne :) Ja np. byłam bardzo zadowolona z tego, że nie było żadnej migdalącej się pary w tle, bo to mogłoby zaburzyć tę wyjątkowość i ten efekt, jaki wg mnie osiągnął Nolan, czyli sprawienie tego, że widz czuje się, jakby był uczestnikiem tych wydarzeń bądź choćby obserwatorem. Film był bardziej realistyczny dzięki braku kobiety w roli obiektu uczuciowego, bo w takich warunkach raczej mało kto myśli o miłości czy pożądaniu, a raczej o przetrwaniu, przeżyciu i powrocie do domu. Aczkolwiek nie zamierzam przekonywać Pani do swoich racji, przedstawiam jedynie swój punkt widzenia :) Pozdrawiam :)

Jasne,każdy ma prawo do swojej oceny i opinii. Dziękuję za szczere podzielenie się swoją. Ja po prostu wyraziłam własne odczucia i dostrzeżony deficyt uczuciowych wartości w omawianym filmie. Nie upieram się nawet przy wątku miłosnym ale mogłaby pojawić się jakakolwiek inna międzyludzka relacja nadająca emocjonalny wizerunek bohaterom. Widocznie,zamysł reżysera i scenarzysty był inny. Pozdrawiam również :).

Wystarczyla doslownie jedna scena dialogowa miedzy zolnierzami. Juz mniejsza o imiona i nazwiska. Po prostu jakas interakcja co faktycznie mysla o wojnie, upadku Francji, smierci bliskich itd.

@Mila1505 i @Qjaf - taki najwyraźniej był zamysł reżysera. Tak szczerze: czy uważacie, że w takim położeniu Ci ludzie mieli czas i chęć na egzystencjalne pogawędki czy przemyślenia o znaczeniu wojny czy śmierci innych? Oni byli raczej zatopieni w ich teraźniejszym położeniu i w egoizmie, co trochę widać w tym filmie po zachowaniu niektórych postaci. Z empatia wygrywała wola przetrwania i interes jednostki. Film miał oddać realizm wojny i go oddał, choć obyło się bez wypruwania flaków (co wg niektórych było złe w filmie, bo przecież im więcej krwi tym lepszy film wojenny :D). Jakieś przemyślenia są na końcu (chodzi mi o opinię młodego żołnierza o tym, że ponieśli klęskę i że rodacy ich wyklną).

Skoro mieli czas na spokojne, piknikowe stanie w kolejce na poklad - scena z poczatku filmu to chyba w tym czasie mogli wymienic JAKIEKOLWIEK SLOWA MIEDZY SOBA. Nawet jesli rezyser uznal, ze wszyscy czuja sie winni, ze czuja porazke to jednak...przecietny zolnierz pozostaje przecietnym czlowiekiem i ma w sobie jakies odczucia.
Bohater grany przez Cilliana - jego wstrzas, szok...ale co on wlasciwie takiego przezyl???
Chlopak, ktory zobaczyl wojne i mu odbilo - excuse me, ale temat przerabiany wiele razy. Postac prawie zbedna.
Sceny quasiwojenne sa swietnie zrealizowane, ale nie ma w tym nowatorstwa jesli chodzi o jakies efekty. Zreszta po filmach marvelowskich to chyba nikogo nic nie zaskoczy:D

Psychologia postaci lezy. Zolnierz na wojnie i jego postawy? 40 lat temu Coppola pokazal jak to sie robi.

Wszyscy teraz widzę wiedzą lepiej od reżysera, czego chciał a czego nie chciał. Napiszcie Nolanowi maila lub tradycyjny list z listą rażacych błędów i niezgodności, z pewnością się do tego odniesie :D żart.
Najwidoczniej reżyser postanowił skupić się na czymś innym, niż relacje międzyludzkie, mi się to podobało, Tobie czy Mili nie musi, wszyscy mamy prawa do swojej opinii. Dla mnie ta czysta surowość była wspaniale inna, bo filmów z takimi cechami, o jakich wspominacie, było już wiele i zapewne jeszcze będzie ;) pozdrawiam i życzę miłej niedzieli :)

O surowosci tez byly filmy:) dlatego ten film nie jest rewelacja. Po prostu nie widziales pewnie wielu arcydziel. Pozdrawiam

A pamiętasz konfrontację Tommy'ego i Alexa w podziurawionej łódeczce, kiedy zdekonspirowano Francuza i chciano go wyrzucić za burtę? Czyż to nie była wymiana słów, zderzenie różnych postaw? Czyż tam nie było ukazanej psychologii postaci? Alex mówił o "przetrwaniu najsilniejszego" , a Tommy chciał jednak w sytuacji granicznej okazać człowieczeństwo, ale też bohatera nie zgrywał jak to bywa w wielu filmach wojennych. Tutaj wojak był przedstawiony wiarygodnie-jako młody chłopak, który chce po prostu przeżyć i wrócić do domu, a nie jak superbohater, który biegnie na pierwszą linię ognia z pieśnią na ustach.

Czy mieli czas na przemyślenia? Zapewne niewiele. Często działali pod wpływem silnej adrenaliny. Nie mniej,wydaje mi się,że poziom wszelkich refleksji zależny jest od indywidualnej psychiki i osobowości. Można było przynajmniej minimalnie ukazać psychologiczną stronę natury żołnierzy. Nawet w obliczu wojny,tworzą się lub w różny sposób przekształcają,międzyludzkie relacje.Wszechobecna śmierć również uświadamia kruchość życia i skłania do głębszych myśli i uczuć aniżeli beztroska przyziemność. A jest to jednak film fabularny a nie archiwalny. Jeśli chodzi natomiast,o brak "wyprutych flaków ", to za takimi naturalistycznymi obrazami rzeczywiście nie tęsknię ;):)

Dokładnie. Wskazana jest jakakolwiek doza humanizmu i psychologicznego obrazu występujących postaci. W moim odczuciu prezentują oni rolę niejako"technicznych żołnierzy" wykonujących zadania wojenne. Odnoszę trochę wrażenie,że główne role odgrywają samoloty i bomby. Nie można im jednakże odmówić spektakularnych efektów.

Powiem tak - jedno spojrzenie Toma Hanksa w Szeregowcu Ryanie, gest zdjecia helmu mowilo wiecej o zolnierzach, motywacji i wojnie niz cala Dunkierka. Mimo tego uwazam, ze to dobry film aczkolwiek daleko mu do miana bardzo dobrego.

Sporo racji w Twoich słowach :)

Poza tym,kreacja Toma Hanksa to aktorstwo wysokiego kalibru.

No i lubi polskie Fiaty, wiec w ogole szacunek;)
Pozdrawiam:)

Właśnie. Gość w porządku. Wesoły,skromny,któremu sława nie zaszkodziła.Zachował sromność i klasę.Pozdrawiam.

Tło uczuciowe w tym filmie kompletnie by nie pasowało! Zniszczyłoby całą misterną konstrukcję tego filmu ! Naprawdę apeluję o odrobinę gustu! Jak komuś czegoś brakuje w tym filmie, to po prostu ewidentie go nie zrozumiał i próbuje kreować się na wielkiego znawcę kina, obnażając tym samym po prostu swoją totalną niewiedzę i brak elementarnego zrozumienia.