No więc zacznę od napisania co podobało mi się w tym filmie, a zdecydowanie najbardziej podobała mi się praca kamery, po prostu genialne ujęcie, szczególnie podczas walk w powietrzu, szczególnie to ujęcie gdy jeden z pilotów ląduje awaryjnie na plaży, albo gdy podczas nalotu żołnierz kładzie się twarzą na piasku i mamy ujęcie z boku. Cały film pełny jest genialnych ujęć, praca kamery to majstersztyk, tak samo jak montaż, zresztą to raczej norma w filmach Nolana.

Kolejną dobrą w tym filmie jest muzyka, chodź tak szczerze mówiąc nie zapada ona w pamięć aż tak jak w poprzednich filmach Christophera, ale jak zawsze pomaga w budowie klimatu wraz z pracą kamery, tak więc dwie najlepsze rzeczy w tym filmie łączą się ze sobą, tworząc w pewnym sensie trzecią dobrą rzecz w tym filmie.

No to teraz pora na gorszą stronę tego filmu, przynajmniej według mnie. Tak więc boli mnie że ten film nie stawia na fabułę, na pojedynczych bohaterów, on przedstawia wszystkich jako jedną całość, równych wobec śmierci, można wręcz podciągnąć to pod "danse macabre", nie mówię że jest to złe podejście do tematu, w tym przypadku akurat dosyć dobrze pasuje to do zamysłu filmu, jednak sprawia to że bohaterowie są anonimowi, może i kilka razy usłyszymy ich imiona, ale nie zapadają one w pamięć, nie przywiązujemy się do losu konkretnych jednostek.

Nie można też zapominać że w filmie widzimy trzy perspektywy: żołnierzy na plaży, pilotów myśliwców oraz kapitana pewnej małej jednostki pływającej. Perspektywy te przeplatają się ze sobą, możemy zobaczyć te same sceny z różnych stron, jak dla mnie działa to bardzo dobrze, chodź niektórzy mogą się trochę pogubić w pewnym momencie.

W filmie nie zobaczymy ani jednego niemieckiego żołnierza, widzimy tylko samoloty, jedną torpedę oraz ostrzał przez żołnierzy kutra z odległości. Trudno mi powiedzieć czy to ma mieć jakieś głębsze przesłanie i jak wpisuje się to w całą koncepcję filmu, ale według mnie dodaje to filmowi wyjątkowości i pewnego klimatu.

Tak więc słowem podsumowania, film ten nie jest typowym wojennym dziełem, nie próbuje on wywrzeć jakiś głębszych emocji, nie przedstawia okrucieństwa wojny w sposób bezpośredni, zamiast tego stosuje ujęcia do pokazania pojedynczych sytuacji, film jest bardziej zlepkiem krótkometrażówek niż fabularną całością, skupia się na momentach, jest to na pewno wyjątkowe podejście i w tym przypadku zadziałało bardzo dobrze.