Odniosę się do sfery samej techniki i projekcji. Widziałem film na standardowym ekranie kinowym w klasycznym Cinema City jak i w potężnym Imaksie. Co tu dużo mówić, zupełnie inna fabuła filmu. Przez to, że Dunkierka była nagrywana na taśmie 71mm co jest fenomenem (tylko Nolan stosuje ją w filmach fabularnych), obraz na mniejszy (czyt. normalny) ekran musiał być dostć mocno skalowany, przez co produkcja miała gorszą jakość niż filmy kręcone taśmą 35mm tudzież na cyfrze. Na dodatek u mnie film był puszczony NIE na całym ekranie, tylko jakimś fragmencie co było trochę denerwujące. Natomiast kiedy zobaczylem Dunkierkę w Imaksie, nie tylko mogłem zauważyć świetne kolory i niespotykaną jakość taśmy 71mm ale i odczytać historię w zupełnie inny sposób. Nie żartuję, serio odbiór kompletnie inny. Widz może się wczuć w głębie akcji, a nie przejmować się żenującymi uchybieniami technicznymi. Kiedy jednym z głównych atutów filmu jest "jakość" warto zobaczyć go w pełnej krasie, gdyż ma to znaczący wpływ. Co do dźwięku. Osobiście uważam że wysoki kontrast tonów (tzn bardzo głośne strzały i wybuchy oraz cisza) nadawały realizm. Jak niby jest na wojnie jak nie cholernie głośno że uszy pękają? Świetnie, że Nolan się postarał by strzały i wybuchy były realistyczne i głośnie.
Nie będe rozwodził się nad fabułą, chociaż uważam, że pokazanie wojny w oryginalny sposób bez wielu dialogów i z szemranym połączeniem wątków jest oryginalne, więc ciekawe i tworzy ten film DOBRYM. Widz wprawdzie nie ma zbytniego kontaktu z bohaterami lecz co istotne może obserwować akcję z niezależengo punktu widzenia. Jednak to dosyć kontrowersyjne. Nie da się natomiast zaprzeczyć, że technicznie to majstersztyk. Zdjęcia, dźwięk, muzyka, tysiące statystów oraz prawdziwe samoloty i statki.
Powtarzam, tego NIE DA się ogladać na zwykłej sali. Przynajmniej jest to bardzo niewygodne, a Twoja negatywna opinia o filmie może pochodzić w dużej mierze właśnie od takiej niby nieznaczącej sprawy.