Wprawdzie aktorstwo dobre, bo jak mogłoby być inaczej z takimi tuzami jak Hopkins. Ale zdjęcia kręcone z "łapy", rozmowy przypominające spotkanie dwóch staruszków... Czy to komediowe? Lepsze starcie charakterów było w "Samych swoich", jeśli już o staruszków chodzi. Może kogoś wzrusza myśl, że kardynałów i papieży również dotyka starość i wszystkie bolączki szarej codzienności, ale dla mnie to coś oczywistego.
Najgorsza jest praca kamery. Te dzikie zbliżenia, drganie obrazu i ucięty obraz. Ewidentnie nie mieli pomysłu na perspektywę. A mógł to być kolejny film z pięknymi zdjęciami. Niestety pod tym względem ten film to zwykła amatorszczyzna. Chyba oszczędzili na kamerzystach i zatrudnili stażystów z łapanki. Oczy bolą po seansie.
Do tego tytuł. Niby dwóch papieży, jednak sposób przedstawienia opowieści jest strasznie nierówny. Od samego początku czuje się wielką przepaść między bohaterami i akcja w zasadzie dość przewidywalnie się rozwija.
Podsumowując, miałem nadzieję na coś lepszego. Dobrze, że widziałem film na kanapie, bo żal by mi było każdego grosza wydanego na bilet do kina.