Serio? A dla mnie była najlepsza, właśnie ona, ze swą minimalistyczną mimiką, która jednak wszystko pokazywała - cierpienie, zagubienie w innym świecie, upór nie do przejścia... No i to przekonanie, że nic nie jest takie, jak się wydaje, czyli że ten miły młody człowiek to wcale nie chce jej "tylko pomóc".

Zgadzam się z titi. Dramatu nie oddają łzy i teatralne gesty kochanka. Wszystko jest na twarzy tej, która dokonała wyboru, trwała i kochała. Zawsze, nie tylko 29 lat.

W kulturze chińskiej jest tak, że sensem i celem życia dzieci jest zapewnić godną i luksusową starość rodzicom. Po to dzieci są wychowywane, kształcone itp, żeby potem z nawiązką spłaciły "dług" wobec rodziców. Więc samo to, że 1) nie będzie dużej rodziny, w której "pani mama" odbierze należne jej hołdy i luksusy, 2) syn nie mieszka z nią i nie spełnia jej oczekiwań i zachcianek, 3) syn oddał ją do domu starców - to dla tej kobiety jest ogromnym dyshonorem. Z tego też względu jej syn miał tak wielkie opory przed coming outem.

Chińska matka absolutnie nie musi przyswajać sobie jakiejś tam obcej kultury (jest ponad to) - to obowiązkiem syna jest zapewnić jej całe otoczenie, tak, aby niczego jej nie brakowało.

Jedna z moich znajomych Chinek ze smutkiem mi powiedziała, że rodzice mają wobec niej dwa oczekiwania: że wróci po studiach do nich i zajmie się nimi, oraz, że zafunduje im podróż dookoła świata (!). Mówiła ze smutkiem, bo absolutnie się nie zapowiadało, żeby udało jej się te oczekiwania spełnić. Kontrargument miał być następujący: "To po co pozwoliliśmy ci jechać do Europy, jeżeli niczego się nie dorobiłaś i jesteś niewdzięczną córką?".

Tak to właśnie jest z Chińczykami...