inteligencja, muzykalność, lekkość, wdzięk, mimika. To cały Chaplin, niedościgniony mistrz nad mistrzami. Obraz wspaniały, z przesłaniem, komiczno-tragiczny. Tragiczny dlatego, ze niestety zapowiada (1940) straszną wojnę, ktora juz w Europie sie toczy, ale doswiadczenia np. obozów koncentracyjnych sa nie znane. Gagi w stylu Chaplina, przezabawne. Scena golenia w rytm tańca wegierskiego Brahmsa majstersztyk. Zresztą liczne talenty Chaplina objawiają się w kazdym jego filmie.