Przyznam szczerze że filmu nie widziałem ale myślicie że oglądał go Adolf hitler :p bo jak tak ciekawe jaka była jego reakcja hehe
W filmie zaaranżowano kilka zapadających w pamięć scen. Jednak chyba ta z globusem do którego „zaleca się” Hitler/Charlie uchodzi za najbardziej charakterystyczną. Chaplina zainspirował prawdziwy sprzęt. Hitler trzymał w tzw. Gabinecie ministrów w Kancelarii Rzeszy, bardzo podobny globus. Gdy się porównuje ujęcia z...
Najwspanialsza scena w tym filmie to taniec Hitlera z kulą ziemską, która nagle pęka, kiedy on ma ją już w ramionach. Jest to scena prorocza, która symbolizuje, że Hitler nigdy nie zdobędzie władzy nad światem.
Zamiast tej pełnej frazesów przemowy, liczyłem na zagrywkę va banque. W końcowej scenie fryzjer powinien wejść na mównicę i dostać wiwaty od tłumu. W tym momencie w ułamku sekundy powinien przejąc wszystkie cechy Hynkla. Gestykulację, sposób mówienia etc. Takie zakończenie byłoby przestrogą, że nieograniczona władza...
więcej...ponad 70 lat od premiery tego filmu, nie zestarzał się prawie nic i nadal pozostaje
aktualny. I prawdopodobnie będzie już zawsze. Tak jak już chyba zawsze będzie śmieszny.
Sceny z Hynkelem i potem Napalonim - bezcenne. I pomyśleć, że gdyby w trakcie kręcenia
"Dyktatora" twórcy wiedzieli, co Niemcy dopiero...
Oglądałem ten obraz jakieś 25 lat temu w TVP w nocy, rok temu dorwałem na DVD. Dla mnie to arcydzieło, jeden z moich ulubionych filmów, do jakich wracam...
Za to że kręcony był prawie 80 lat temu, a potrafi wciągnąć i rozśmieszyć bardziej niż 90% dzisiejszych filmów. Choć szczerze do momentu rozbicia się samolotu myślałem że wyłączę bo ten humor mnie aż drażnił. Ale potem było już coraz lepiej na szczeście, a nawalanie po głowach patelnią mimo że było prymitywne to...
Po obejżeniu tego filmu uznałam, że Chaplin to geniusz (jest to 4 film z kolekcji Chaplina, który obejżałam)
Jest to film proroczy, zabawny i rozbrajający ;)Chaplin spisał się na 6+ z naśladowaniem Hitlera. Najlepsze
fragmenty z filmu to scena z kulą ziemską,przemowa Hynkela, jest tego mnóstwo... niesamowicie...
Film ewidentnie krystalizujący polityczne sympatie Chaplina, nie! to film przedstawiający obawy społeczeństw zachodnich tym co działo się w Europie. Chaplin użycza im tylko swoich ust do wykrzyczenia ich pokojowego manifestu i wyrażenia niepokoju który urósł w ich sercach. Finałowa przemowa mnie poruszyła, Charles w...
więcejPoczątek był bardzo słaby. Humor do mnie zupełnie nie trafił, a fakt, iż jest to moje pierwsze zetknięcie się z twórczością Charlesa Chaplina (chyba powinienem się wstydzić ;) ) kazał mi przypuszczać, że ten stan utrzyma się do samego końca. Jednak jakimś cudem po kilkunastu minutach film, a raczej humor w nim...
inteligencja, muzykalność, lekkość, wdzięk, mimika. To cały Chaplin, niedościgniony mistrz nad mistrzami. Obraz wspaniały, z przesłaniem, komiczno-tragiczny. Tragiczny dlatego, ze niestety zapowiada (1940) straszną wojnę, ktora juz w Europie sie toczy, ale doswiadczenia np. obozów koncentracyjnych sa nie znane. Gagi w...
więcejNa pewno jest tu sporo wad - Charlie nie umie pisać dialogów (szczególnie monologów). W kinie niemym nie miał z tym problemów, ale w "Dyktatorze" niepotrzebnie dawał postaci Hanny tyle do gadania. Dziewczyna gada i gada, na dodatek często w stylu kina niemego (mrużenie oczu wprost w kamerę, machanie pięściami, takie...
więcejminęło tyle lat a chaplin co gada w tej przemowie jest prawdziwe szkoda tylko,że ludzie coraz bardziej źli się robią i chciwi ..mamy świat a tylko potrafimy go spieprzyć a nie polepszyć ..
Film bardzo dobry, a o geniuszu filmu decyduje sposób przedstawienia historii. Widz obserwuje wydarzenia z dwóch perspektyw, które łączą się w jedno, znakomite zakończenie. Jednak poziom humoru, w połowie filmu, spada z minuty na minutę. Główny bohater pokazany jest dokładnie w ten sposób, w jaki widzimy Hitlera...
Nazizm i ludobójstwo jest dla komedii i satyry tematem bardzo niewygodnym i co najmniej ryzykownym. Ale Charles Chaplin wybrnął z tego tematu świetnie, bardzo umiejętnie i z dużym wyczuciem wyważając proporcje między komizmem i tragizmem, między zwariowanym humorem i zadumą nad człowiekiem. W efekcie powstało...