w tych dwóch słowach można określić film. Dalej nie trzeba komentować.

Ale dla przyzwoitości:
* Błedy w fabule (tudzież nawine traktowanie widza) --> Pan Kaligula (za zapomnienie imienia naszego przystojnego obcego przepraszam) uratował policjanta, nawet użył w tym celu ograniczonej w zasobach mazi, natomiast wszystkich innych (w helikopterach czy samochodach) bezczelnie zignorował. A więc scenarzyści zrobili z Kalkutasa Dalai Lame w troszkę gorszym wydaniu
* częśc wizualna zadowala, tutaj nie mogę sie do niczego przyczepić, tym bardziej, że się na technicznych nowinkach kinematografi nie znam
* nie może być tak, że jeden z głównych bohaterów dosłownie wqrwia widza. Ten mały afrykańczyk działał mi strasznie na nerwy. Głupi gówniarz, którego bohaterka nie umiała wychować. Ajaj ... również trąci drobnym zgrzytem fabularnym
* ogólnie ma się wrażenie, że producenci przeznaczyli za dużo środków na oprawę wizualną filmu, natomiast nie starczyło im już na porządną historię dla doświadczonego przez życie widza. Bo niestety to co nam przedstawili twórcy to była raczej rozprawa etyczno- moralizatorska dla dzieci do lat 8. A szkoda- ten temat i pomysł mógł być znacznie lepiej wykonany, gdyby na przykład reżyserem został Spielberg (on bowiem ma w swoim dorobku kilka filmów tzw. "moralno-etycznych" które zasługują na brawa <sztuczna inteligencja chociażby>)

Tak więc pozostaje mi ocenić film na 5/10 z sentymentu do Keanu ;*