Mam nadzieję, że FilmWeb nie kasuje wątków, w którym chwali się inne serwisy poświęcone filmowi i ten wpis ocaleje.

Jestem pod wielkim wrażeniem, że w połowie lat 60. robiono takie filmy w dalekiej Hiszpanii. Dzięki Ninatece mogłem się nacieszyć tym obrazem, podziwiać ciekawą intrygę zaserwowaną bardzo zgrabnie (szkoda, że plakaty filmowe i fotosy z planu zdradzają za dużo, ale że nie mam zwyczaju za dużo czytać przed seansem, oszczędzono mi spoilerów), ale przede wszystkim - poza grą głównych bohaterów, tj. rodzeństwa panny Ignacii - zachwyciła mnie scena potańcówki. Młodziutka Sara Lezana (do dziś nie znałem tej aktorki, a właśnie się dowiedziałem, że podczas kręcenia tego filmu miała zaledwie 15-16 lat) rewelacyjna, a scena twista dorównuje nieomal kultowemu wykonaniu z "Pulp Fiction".