" Dlaczego nie mógł w tym akademiku odtworzyć jeszcze raz tej samej sceny ale będąc dalej od skrzynki"
Wydaję mi się, że to był już taki zamysł reżyserski. Bo za każdym razem czyta inne strony z dzienników, przez co znajduje się w różnych sytuacjach/wspomnieniach. Możliwe, iż dwukrotnie powtarza się scena odzwiedzin ojca.

"Dlaczego więc takie smutniejsze zakończenie, gdzie Evan i Kayleigh nawet sie nie znają, gdy mogło wszystko sie potoczyć nawet lepiej?"
Sądzę, że dlatego, bo jest najbardziej zaskakujące i ostateczne.

Uwierz mi, ja też bym wolała, żeby byli razem. ;']

nagrali też takie zakończenie że się spiknęli :) ...chociaż najlepsze chyba (w sensie dramatyzmu i sci-fi) jest czwarte - [spoiler] w którym to Evan żeby nie namieszać "postanawia się nie urodzić", a przy okazji dowiadujemy się, że tak samo zrobiła bodajże dwójka jego starszych nienarodzonych braci - jak możemy przypuszczać - z tych samych przyczyn co on.. [/spoiler]

jak ktoś nie widział tych zakończeń to są tu:
http://www.youtube.com/watch?v=T8zO9rDKmyA

Nawiązując. Mnie na przykład zastanawiało, skoro Evan tak bardzo chciał, aby jego bliscy byli szczęśliwi, dlaczego nie pozostał w sytuacji/ przy wspomnieniu, gdy jest kaleki. I tak winił siebie i czuł się odpowiedzialny za kolej zdarzeń, mógł już taki zostać.

Ale z drugiej strony, gdybym miała taką możliwość, też wolałabym to zmienić.

Takie tylko nawiązanie. ;']

w sumie chciał przy tej sytuacji pozostać, a właściwie to pozostawić innych - bo siebie próbował zabić....
ale tu zapomniałaś chyba, że potem dowiedział się, że w tej rzeczywistości nie tylko on przegrał zdrowie na loterii ale też jego matka zamartwiając się losem syna przesadziła z papierosami i chorowała na raka..

jak na mój gust to skończyło się dobrze - ale tak na prawdę nie było też tragicznie na początku - zanim w ogóle cokolwiek zmienił.. Życie już takie jest, że nigdy nie będzie tak żeby wszyscy byli szczęśliwi - choćby można każdą sekundę po tysiąc razy zmieniać ...prędzej czy później los kopnie kogoś w dupe, a najczęściej jest tak, że jednym musi być źle żeby inni mogli być szczęśliwi :/

Nie mógł się cofnąć do momentu wybuchu jeszcze raz bo w tej wersji rzeczywistości nie było już zapisków na ten temat bo ich nie stworzył bo mu urwało wtedy ręce.

Ano, w sumie :)

Punkt dla pana. Generalnie scenarzyści dobrze wykombinowali że główny bohater ma coraz większe problemy z notatkami, później ratuje się filmem, bo już w ogóle nie ma. Jak dla mie najlepszą zmianą była ta pierwsza. Jest szczęśliwy z dziewczyną, jej brat jest w prawdzie psychopatą, ale to się akurat nie zmienia (choć może jest spotęgowane). Idealnie byłoby cofnąć się jeszcze raz do piwnicy i powiedzieć pedofilowi, by syna też nie trzymał krótko. No ale tu właśnie problemem było więzienie, gdzie była ograniczona ilość notatek. Z drugiej strony jeszcze prościej możnaby zapisać moment kiedy zabija Tommiego i prostu go nie zabijać, koleś by pewnie do więzienia poszedł za napaść. Tu jednak problem jest taki, że w wieku 20 lat już chyba nie miał zaników, więc z powrotem byłoby pewnie ciężko.

Dokładnie tak, jest powiedziane że od siedmiu lat nie miał zaników pamięci, czyli luk do których mógł się cofnąć.
Scenarzyści dopięli niemalże wszystko na ostatni guzik - a kto dokładnie nie ogląda ten się czepia.

Czy ja sie czepiam? Pytam, zluzuj czlowieku ;) FIlm byl posrany wiec mi sie fakty mieszały.