Kto wogole ten film tak zklasyfikowal? Nie rozumiem czemu wszyscy rozpatruja go pod katem thriller sf. Oczywiscie fikcja jest zmienianie rzeczywistosci poprzez kreowanie wspomnien, ale przeciez ten film jest bardzo dramatyczny: Glowny bohater przypadkiem znieksztalca rzeczywistosc, ktora w koncu i tak zawsze miala negatywne skutki... za wszelka cene chce ratowac swoich bliskich, lecz za kazdym razem mu cos nie wychodzi. W koncu poswieca swoje zdrowie zostajac kaleka, ale poprawiajac byt swoich przyjaciol... i tak by zostalo, bo gotow byl stracic nawet swoja ukochana i widziec ja z innym, byc blisko, ale nie z nia... za cene ich szczescia, ale dowiaduje sie o chorobie swojej matki... i znow zaczyna "naprawiac" rzeczywistosc tak by wszystko ulozylo sie jak najlepiej. Finalnie znajduje rozwiazanie w rozstaniu sie ze swoimi przyjaciolmi... czyli poswieca swoja zyciowa milosc i przyjaciol, by ich ratowac. Wiec nie da sie ukryc, ze jest to dramat i powiedzialbym w przewazajacej czesci! A caly psychologizm przejawia sie w kreśleniu postaci (no i jeszcze ten metamorficzny tytul). Film nie musi miec tematyki psychiatrycznej (jak np "Lot nad kukulczym gniazdem") by byc psychologicznym. Dla przecietnego amerykanina bez mozgu film wyglada tak:
-OOOOOO PACZ JAKIE FAJNE EFEKTY SPECJALNE, PEWNIE DLATEGO NAZWALI TO EFEKT MOTYLA
-AAAAAAALE CZAAAD, ONI MU KOMPUTEROWO RECE UCIELI WOW! JAKIE EFEKTY SPECJALNE!! TO NAPEWNO SF!
-ALLLLLLE FAZAAAAA ZOBACZ JAK ON SIE PRZENIOSL DO PRZESZLOSCI! JA TEZ CHCIALBYM PODRUZOWAC W CZASIE!
no i wychodzi thriller sf.
film sf skupia sie wokol okreslonego elementu fikcji, jak np "obcy" czy "pojutrze". W "efekcie motyla" fikcja jest jedynie "srodowiskiem" (tlem) w ktorym uwaga skupiona jest na problematyce psychologiczno-dramatycznej. (podobnie jak w "zakochany bez pamieci", ktory jest rowniez bardzo dobrym dramatem psychologicznym).