Oglądając dziś film po raz pierwszy dostrzegłam pewne nieścisłości. Od początku widz utwierdzany był w
przekonaniu, że dziewczyna jest opętana przez demona. Dziwi mnie zatem scena, w której opętana zostaje
polana wodą z kranu i zaczyna rzucać się w bolesnej agonii. Był to swego rodzaju test czy przypadkiem
dziewczyna nie jest chora psychicznie, który częściowo to potwierdził. Czyżby demon nie potrafił odróżnić
wody święconej od zwykłej kranówy? Druga kwestia: demon zapytany o panieńskie nazwisko matki
Karrasa nie udziela odpowiedzi... Prowokacja? W innej scenie z kolei nie chce po raz drugi otworzyć szafki.
Czyżby pogrywał sobie z księdzem czy faktycznie nie był tak wpływowy jak kreuje go współczesne kino?

Rozbawiła mnie scena rozmów w różnych językach między Karrasem a opętaną. Jesteśmy przyzwyczajeni
do tego, że demony posługują się dziwnym, niezrozumiałym językiem (najczęściej pradawnym). Być może
"przesiąkłam" współczesnymi horrorami o tej tematyce, ale demon mówiący "bonjour" był dla mnie
zwyczajnie śmieszny :)

Zastanawia mnie też dlaczego w najnowszej części Egzorcysty z 2004 roku (a teoretycznie mówiącej o
początkach) o. Merrin udaje się wygnać demona z dziewczyny, skoro w pierwowzorze z '73 ginie przy
drugim podejściu. Czyżby zatem nie był jednym z najlepszych egzorcystów?

Ostatnie pytanie: Dobrze zrozumiałam, że w nagraniach, które odsłuchiwał Karras demon przewidział, że
będzie egzorcyzmowany przez Merrina?

Zapraszam do dyskusji :)