Uhmmmm... naprawdę momentami się bałam, a to rzadko mi się zdarza podczas oglądania filmów ;)

Ja nie miałam "ciarów". Oglądałam go w nocy, gdy byłam sama w domu ;D
Dreszczyk emocji ;] Film sam w sobie nie był straszny. Jedyną rzeczą, której się przestraszyłam, było to, co demony potrafią z człowiekiem zrobić i to, że jeżeli istnieją, nie da się ich powstrzymać. Widziałam go jakieś pół roku temu, i pozostały nawet miłe wspomnienia. Tylko w tą noc po oglądnięciu się trochę bałam, bo specjalnie zrobiłam sobie maratonik i wyznaczyłam oglądanie Egzorcyzmów do 3 nad ranem, a każdy szmer wydawał mi się straszny. Potem o tym zapomniałam, szczerze mówiąc. Czasami jeszcze potem budziłam się o dokładnie 3 nad ranem. Najgorsze było to, że budziłam się dosłownie kilka sekund przed pukaniem. Pukaniem, rzecz jasna, do okna. Pukaniem, rzecz jasna, do mojego okna. Były to pukania w rytmie po trzy, ja tak zawsze pukam. Po prostu puk, puk, puk i koniec. Zawsze o trzeciej. To pozostało, i czasami jeszcze się budzę, i słyszę pukanie. Ale teraz już nie czuję wtedy strachu. Myślę, że co się ma stać, to się stanie, i po kilku minutach ciszy kładę się spać. Mam w pokoju żaluzje, wiecie, podnoszone sznurkiem, i do przekręcania. Jednak mimo to boję się podejść i zobaczyć, co to lub kto to. Czego się boję? Wiem, że to może i dziwne, ale boję się zobaczyć tam jakąś twarz.Wolę nie wiedzieć, co tam się kryje...

Chciało ci się wypisywać tyle bzdetów?

żalisz się czy chwalisz? :-) nie no żartuje. rozumiem.

podoba ci się to że jest na faktach wiesz co jesteś bez serca dla tamtej dziewczyny ciekawe czy by ci się tak podobało jak ci by się coś takiego stało.