Nie mam już (na szczęście) 10 lat, ale i tak z entuzjazmem wybrałam się do kina na Epokę lodowcową. Miałam nadzieję trochę się pośmiać i faktycznie pod tym względem się nie zawiodłam. Żarty typowe dla tego typu produkcji po raz kolejny się sprawdziły i były momenty, w których naprawdę można było (z braku polskiego określenia, użyję języka angielskiego) laugh your butt off.

Niestety twórcom nie udał się uniknąć pewnych potknięć. Każdy, kto widział film Shrek może z całą pewnością to potwierdzić. Para Sid - Manfred to wierna kopia gadatliwego Osła i Ogra o niskiej samoocenie z filmu Shrek. Ta dwójka zbudowana jest na tej samej zasadzie - kontrastu. Naturalnie po raz kolei wypada to nie najgorzej, ale nie można się nie oprzeć przykremu wrażeniu, że twórcom filmu zabrakło weny twórczej.

Najlepsza scena filmu mojem skromnem zdaniem? (Rzecz jasna oprócz tych, w których króluje wiewiór i jego wiecznie gubiący się orzeszek.) Scena, w której Maniek patrzy na rysunki naskalne i wspomina swoją rodzinę. Naprawdę wzruszające.

A tak poza tym to tzw. "motyw orzeszka" króluje na ekranie. Do kina warto się wybrać chociażby po to żeby zobaczyć pierwszą i ostatnią scenę filmu ; )