Matrix Reaktywacja? Raport mniejszości? Zapomnijcie o tych tytułach! Equilibrium, to jest to! Tak właśnie powinno się kręcić filmy sf. Efekty specjalne są, ale nie ma ich zawiele, nie rzucają się w oczy, nie przysłaniają historii. A historia pokazana w tym filmie jest niezwykle interesująca (i choć ma kilka logicznych błędów) i wciąga bez reszty. Nic w tym dziwnego, skoro inspiracją dla tego filmu były powieści Orwella, Burgessa, Bradbury'ego i Dicka. Twórcy wzięli co najlepsze z tych pozycji i skomponowali bardzo ciekawą całość. Dla fana sf (i w ogóle literatury antyutopijnej) oglądanie tego filmu sprawia wrażenie powrotu do domu po długiej nieobecności. Wszystko jest swojskie, znane. Symbolika wziąta wprost z filmów Langa, Truffauta, Kubricka i Radforda sprawia, że instynktownie rozpoznaje się ten film jak coś znanego. Jednak te wszystkie cytaty nie umniejszają wagi tego filmu. Nie sprawiają też, że jest on produkcją hermetyczną, niedostępną poza niewielkim gronem fanów kina i literatury. CI, któzy z tego rodzaju filmami nie mają zbyt często doczynienia też powinni świetnie się bawić.
Postawienie na prostotę, wykorzystanie estetyki z legendarnych filmów wyszło temu filmowi na dobre. Nie, nie jest to oczywiście tej miary film co "Metropolis" Langa czy "Mechaniczna pomarańcza" Kubricka. Jednak w porównaniu z papką serwowaną ostatnimi czasy z Hollywood ten (przecież także amerykański film) wyróżnia się wyraźnie na plus. Dodatkowym atutem filmu jest Bale, który znakomicie się w roli mnicha-renegata sprawdza.
Jeżeli więc chcecie obejrzeć świetną rozrywkę na poziomie, ten film jest właśnie tym, czego szukacie.