1) Fabuła. Uczucia miały przegrać :) a poza tym wszystko od początku było tak przewidywalne. Poza tym z państwa 'bezuczuciowców' zrobiono skansen - wokół był 'normalny' świat. No i kompletnie mi się nie podobały zachowania np Prestona i jego towarzysza. Wściekłość itp to też uczucia, a skoro aplikowali sobie dawkę, to uczuć mieć nie powinni, nie?

2) Oprawa: Wszystko zrobione ładnie i przymilnie, ale..... my to już znamy. Tak prawde mówiąc, to gdyby nie "Matrix", to do realizacji tego filmu najpawdopodobniej by nie doszło. Dlaczego? "Matrix" jest 'siłą napędową' "Equilibrium". Mimo ładnych zdjęć, scen akcji, wszystko zalatuje tu Matrixem i nie wnosi absolutnie nic nowego. No i do tego finał. Pojedynek Prestona ze straznikami - rozumiem, z innymi klerykami - przejdzie, bo był szybki, ale z jego własnym partnerem? Chodzi oczywiście o czas walki. Niemożliwe, żeby głównego bohatera, w ostatniej misji ogarnęła taka siła, że rozpłatał jednym machnięciem ostrza człowieka, z którym w 'normalnym' filmie, walczyłby przez co najmniej 15min. To dowodzi tylko, że ten film nie ma wiele do zaoferowania.

Ogólnie "Equilibrium" to ładnie nakręcony i 'zadbany' film. Niestety braki w fabule i powtórzenia z innych produkcji psują go. Reżyser sprytnie zrobił, że 'wypuścił' ten film krótko po "Matrix: Reaktywacja". Zawiedzeni fani "Matrixa" znajdą upust swojej złości i gniot jakim jest ten film uzyska czyjeś uznanie. Co jednak nie zmienia faktu, że jest to gniot.