Zawiodłem się ? Przyznam szczerze ,że cieżko powiedzieć. Pierwszy raz kontakt z tym filmem miałm w kinie ,widziałem zwiastu. Nastawiłem sie negatynie ,bo zobaczyłem coś potwornie stylizowane na Matrixa. Ale miałem wątpliwości ,głównie z uwagi na obsade. Jak sie Emili Watson w tym udziela, to może nie jest tak źle.
Niestety , im dalej jestem od momentu zakończenia tego filmu, tym gorzej go oceniam. Po pierwsze całość jest monstrualnie nudna, bez napięcia i polotu. Nijakie. Oglądanie tego filmu przypominało picie wody z kranu . Sceny walki - CO TO BYŁO ?? Nie dość ,że durne, nierealne (ta scena walki z policjantami przy pomocy końcówek pistoletów - przecież to takie przegięcie że nie wiem - czy oni nie słyszeli o czymś takim jak rykoszety - nawet Neo by nie dał rady) to do tego nudne . Wrogowie padali po koleji z zastraszającą prędkość, szczególnie pod koniec (rach-ciach dwóch kolesi i co ,to już koniec ?) Pomine nieścisłości stworzonego świata ,bo to sie zawsze zdarza (ale jak oni nie mieli uczuć to skąd tam się wzieły małżeńtwa - co to ,sekta Moona i układanie ślubów- nic o tym nie było. Nie wspominając o problemie z dziećmi :-). .
Co mi sie podobało, chwilami zdjęcia, poradzenie sobie z przedstawieniem scen gdy pojawiają sie uczucia, chociazby moment gdy Preston zrywa osłone z szyby i widzi tęcze. Możę troszkę muzyka, no i Emili, ale to już zasada, co by nie zrobiła ,mi sie podoba :-).
Niestety ,całość wypada kiepsko, kolejna wpadka pana Wimmera