Przyznaję, że film ma sens. Życie pozbawione ekstremalnych form uczuć jako jedyny sposób na funkcjonowanie idealnego państwa. Zgadzam się, ale nie w 100%. Nie będę się teraz rozwodził nad niespójnościami tej filozofii [czy to wogóle pod filozofię podchodzi?], bo mi się po prostu nie chce. :-) Ogólnie jednak nie jest to film głęboki, bo wszystko jest wyłożone jak na tależu, nakłania wprawdzie do przemyślenia pewnych rzeczy, ale sam tylko ociera się o nie. Nie ma tu jakichkolwiek analiz, dialogów, nic. Teorytycznie można stwierdzić, że sama przemiana glównego bohatera może być swego rodzaju dialogiem ze starym porządkiem, ale została pokazana w tak słaby sposób [niemalże prostacki], że dla dobra filmu lepiej nie brać jej pod uwagę.

Jeżeli natomiast mialbym traktować ten film jako czystą rozrywkę, to chyba bym po 15 minutach zaczął szkać jakiejś innej. Wieje nudą na kilometr, zapowiadało się na coś w stylu "Matrixa", gdzie efekty i ogólna realizacja nie pozwalały oderwać oczu od ekranu, ale wyszła... po prostu kicha. Sceny walk są bardzo kiepskie [po prostu zostały źle nakręcone], mało tu dynamiki, zbyt duża nierealność. Niezależnie od tego, jak szybki bylby człowiek, nie będzie w stanie uniknąć kul wystrzeliwanych w jego kierunku z odleglości kilku metrów przez 10 ludzi uzbrojonych w karabiny maszynowe.

Słabiutko... 3/10