Super analiza. Bardzo mi się podoba, ludzie często oglądają film i wiedzą, że jest dobry, że im się podobał. Jednak nie widzą często takich detali (Ja również). Takie posty warto czytać.
Też zastanawiają mnie te śmieciarki.

pozdrawiam.

Poczytaj moja recenzję. W śmieciarkach była Michelle. Śmieć Paryża. Jak Dede.

Jedyne co wiem to to, że przez "presję ze strony studia" film miał zostać skrócony tak, żeby zmieścił się w dwóch godzinach. Nakręcone zostało nowe zakończenie, stare zostało wycięte.

Coś może więcej wiesz o tym pierwotnym zakończeniu? Jak to miało wyglądać?

Podobny numer zrobili z Rambo - wywalili tyle materiału że powstał film akcji, a zakończenie ma się nijak do całej historii.

Krótko: Michelle zakochała sie w Walkerze w 3 minuty i chciała z nim zostać na wieki, a jak to nie było możliwe to przynajmniej umrzeć przy nim choćby za cenę pójścia na śmietnik historii. Stąd te śmieciarki, cyce. Hej!

i wszystko jasne :/ Joł!

Michelle w scenie pod mostem zobaczyła żonę Walkera i odkryła że w żaden sposób się nie może z nia równać a więc skoro przegrała to przynajmniej kasę postanowiła wyrwać za wszelką cenę. No i coś poszło nie tak i oberwała.
Jedna z najbardziej dramatycznych scen umierania.
Hej!

Ryczałam jak nie wiem....

Te baby sa jakieś dziwne.
Moja np. siedzi już przy mnie 40 lat zamiast mnie nakopać po 2 latach.

Cłopie przez ciebie już nic tu pisać nie muszę. Ale napisałem 3 lata temu, nic sie nie zmieniło.
Najlepsza rola Emanuelle S. Potem to już było z górki, bo to średnia aktorka. Podobnie jak było z Matilda od Leona Z.

Podobno scena na dachu gdy Michelle sie poślizgnęła i Walker chwycił ja za rękę , jej wzrok nie był zaplanowany, ona miała cykora czy nie spadnie. Poniżej była siatka, ale nigdy nie wiadomo.
Przejmująca rola Michelle.

Imo Michelle symbolizowała w tej surrealistycznej rzeczywistości córkę Walkerów - co podkreślała muzyka ("Strange, i've seen that face before...."/"Libertango" Grace Jones) - tę samą piosenkę Walker usłyszał przez telefon, gdy dzwonił do córki, jak i słuchała jej Michelle w samochodzie), dlatego pomiędzy Walkerem i Michelle nie mogło być klasycznego romansu.

Zresztą ani Michelle ani Walker romansu nie szukali. Ich drogi złączyły się w Paryżu, mieście miłości, gdzie Michelle bezinteresownie pomagała Walkerowi w poszukiwaniach żony. Była też jednak młodą, piękną kobietą, a on zamożnym facetem w średnim wieku, wspólnie przemierzali ciemne zaułki Paryża połączeniu wspólnym celem, a takiej sytuacji wszyscy dookoła automatycznie nadawali romantyczny kontekst (tak samo zresztą jak pracownicy hotelu i policja zniknięciu żony). 

Statua Wolności, a w środku ładunek, który zagraża porządkowi świata - to dość wyraźny symbol tego, z czym mierzył się Walker - z jakimś swoim nierozpoznanym pragnieniem, które musiał zneutralizować, żeby odzyskać żonę.

Końcówka: umierająca Michelle mówi: "Walker, I'm cold, cold..." - ojciec staje się chłodny dla dojrzewającej córki, ponieważ w przeciwnym razie jego uczucia wobec niej zagroziłyby stabilności małżeństwa (dwie kobiety w czerwonych sukienkach w jednym kadrze to o jedną za dużo). Młoda kobieta poświęciła się i musiała umrzeć. 

Wychodzi na to, że jest to film o miłości. :)