"2" część filmu bije na głowę ''1'' ponieważ

w pierwszej części oprócz dialogów nie ma nic specjalnego ale w drugiej widać kunszt Kubricka .
Scena wywiadu to prawdziwe oblicze wojny . A scena zabicia tej wietnamki wciska w fotel .
I końcowa scena to po prostu poezja .

No też to zauważyłem, 4 lipca napisałem:

No cóż mogę napisać, dla mnie ten film składa się właśnie z dwóch części. Pierwsza to szkolenia i darcie papy Sierżanta Hartmana (Lee Ermey), wówczas jestem wniebowzięty, teksty i darcie papy tego gościa są niesamowite, dosłownie za pierwszą część filmu jestem w stanie wystawić maksymalne noty, lecz w momencie trafienia do Wietnamu, coś gdzieś opada, zaczyna się typowa wojna w Wietnamie i nic poza tym (niektóre ujęcia kamer jeszcze było dobre), moim skromnym okiem film staje się dosłownie nudny. Naprawdę druga część filmu od trafienia na front to lekka przymułka i w związku z tym emocje trochę opadają, lecz dla tej pierwszej części filmu jestem w stanie i tak dać wysoką ocenę. 9 na 10 (bardzo dobrze). Składają się na to dwie rzeczy. Szkolenia i darcie papy z tekstami Hartmana 10 na 10, w Wietnamie już tylko (lecz w mojej skali to nadal mocna ocena) 7 na 10.

Zgadzam się z NotoriousGomez i sir_ryszard2 w 100%. Oglądałam Full Metal Jacket kilkukrotnie, jednak tylko dwa razy przebrnęłam przez cały film. Od dłuższego czasu po "scenie w kiblu" przełączam kanał, wracam czasem na końcówkę i genialne "Paint It Black" Stonesów. Mimo wszystko jest to film ponadczasowy.

ten film to mistrzostwo. Nawet kadry w zniszczonym i płonącym mieście sa piękne. Nie wa żne z ilu części składa się ten film, ważne że nie do końca jest o wojnie a całość zapiera dech w piersiach :]