W mojej ocenie dobry film, jednak nie na wyższą ocenę, niż 7/10.
Świetna pierwsza scena, gdy widzimy młodych ludzi golonych maszynką w takt propagandowej pioseneczki zachęcającej do wyjazdu do Wietnamu. W tym momencie stają się wszyscy tacy sami, od tej chwili wszyscy są własnością Marines i... sierżanta Hartmana.
Sierżant Hartman (w tej roli znakomity R. Lee Ermey) ... wg mnie najlepsza i najbardziej wyrazista postać całego filmu. Już od pierwszej sceny szczerze go znienawidziłem, co rzadko mi się zdarza :) Jest uosobieniem bezdusznej machiny armii, która najniższych stopniem, szeregowców, sprowadza do roli tępych robotów stworzonych do zabijania, których można bezkarnie poniżać, tępić i gnoić.
Co do reszty aktorów, to nie wypadli oni najlepiej. Matthew Modine jako Joker jest raczej nijaki, a D'Onofrio jako Leonard mógł bardzie się postarać w scenie zemsty na sierżancie Hartmanie.
I tu dochodzimy do drugiej połowy filmu, gdy Joker trafia do Wietnamu. Jest ona zupełnie inna od tego, co widzieliśmy wcześniej. Paradoksalnie, żołnierze mają tu dużo więcej luzu i czują sięlepiej niż w koszarach. Ta część filmu ma przede wszystkim znakomity humor, z jakiego znani są filmowi amerykańscy żołnierze ("Połowa prostytutek jest z Wietkongu, a połowa ma gruźlicę. Bierzcie tylko te, co kaszlą ;)).
Jednak przez takie podzielenie filmu na dwie części, jest on dość niespójny.
Co do warswy technicznej filmu, tu nie można mieć zastrzeżeń, w końcu to Kubrick. Dobrze dobrana została także muzyka, szczególnie "Paint it Black" Stonesów przy napisach końcowych, po prostu genialny utwór!
Podsumowując, dobry film pokazujący bezduszność armii i jej pogardę dla jednostki, a w drugiej części także (standardowo) wpływ, jaki ma wojna na młodych ludzi. Film wywarł duży wpływ na kulturę masową, dużo motywó zostało wykorzystanych w późniejszych filmach (chodźby w tegorocznym "Jarhead").