Wróciłem z kina, więc na gorąco kilka spostrzeżeń. Na pewno czuć niedosyt, ponieważ brakuje rozwinięcia poszczególnych postaci i wątków, mimo że reżyser pozwolił sobie na naprawdę długi film. Persony płaskie jak pole, często tylko z jedną, charakterystyczną cechą, wygłaszają takie truizmy, że głowa mała. Wszystko doprawione kilkoma szczyptami dresiarskiego humoru w stylu "brałabym jak 500 plus" czy stary jak świat żart o narkotykach. Pozytywnie zaskoczyła rola Damięckiego, wycisnął z "Goldena" tyle, ile mógł. Dziwi mnie także zupelne pominięcie na tym forum kreacji Sebastiana Stankiewicza, po raz kolejny pokazuje kunszt. Na miano najbardziej irytującej postaci zasługuje Pani Książkiewicz, aktrisa jednej miny, można jej z powodzeniem wpisać w dowód ten słynny "spalony teatr". Ogółem, mam wrażenie, że reżyser stanął w rozkroku pomiędzy "Okołofutbola" a "Jak zostałem gangsterem" i właściwie do samego końca nie wiedział, na którą stronę przechylić szalę. Kalek (zwłaszcza z tego pierwszego) jest z resztą multum, vide scena z autobusem, przesłuchania na komendzie, czy cały wątek Kaszuba. Dużo mamy także nawiązań do Polskiego podwórka kibicowskiego, ale to już inni za mnie napisali (jak kto chce, to mogę przytoczyć i wyjaśnić wszystkie).

Krótko mówiąc: film do obejrzenia w sobotni wieczór i zapomnienia. I raczej nie polecam osobom, które nie lubią romantyzowania awantur.