Akcja filmu do 25 minuty (spotkanie zakonnicy) zapowiadała się naprawdę obiecująco. Tematyka była moim zdaniem była całkiem trafna, dająca duże pole do popisu. Niestety, problem zmarnowanego potencjału można przypisać całej serii, zaś czwartej odsłonie w szczególności.
Trochę szkoda, że nie mamy zbyt wielu filmów poruszających się w tych obszarach. Jedynka była wyjątkowa, bo tam był mocno nakreślony motyw przekazania nam wiedzy przez obcą cywilizację i rozterek z tym związanych (czym można im zaufać na podstawie tego, że pierwsza informacja zdecydowanie przysłużyła się ludzkości? czy druga wiadomość to nie jest czasem zakamuflowana broń biologiczna, mająca na celu zapobiegawcze wyeliminowane konkurencji w kosmosie? czy obcy w ogóle zdają sobie sprawę z natury hybrydy? jaki był ich cel?). Kolejne części znacząco to spłyciły, ale nadal miały w sobie to coś. W trójce przypadły mi do gustu rozważania na temat tego czy człowiek ma moralne prawo decydować o istnieniu lub unicestwieniu danego gatunku. Czwórka również siliła się na jakieś dylematy moralne, ale było to pokryte zbyt grubą warstwą kiczu abym mógł się tym rozkoszować. Totalnie rozczarował mnie warsztat aktorski, a nadmierne rozwlekanie tematyki mutantów zepsuło fabułę. Najgorszy był w tym wszystkim Forbes i wszystko co z nim związane. Już w pierwszej części irytował mnie przerysowany do bólu Press, ale tutaj totalnie przesadzili. Nie jest to film zupełnie beznadziejny, ale do wybitnego dzieła brakuje mu jeszcze bardziej. Mimo wszystko nie żałuję półtoragodzinnego seansu, aczkolwiek wracać do niego raczej nie zamierzam.