"Finding Nemo" stał się swoistego rodzaju legendą, kiedy okazało się, że zarobił w USA więcej niż "Król lew". Postanowiłem więc sprawdzić, o co tyle hałasu. I niestety rozczarowałem się. Fakt, to bardzo ciekawa opowieść o instynkcie ojcowskim, więc wszelki organizacje walczące o równouprawnienie ojców powinny piać z radości. Jednak pod tą miłą, skrojoną na miarę historyjką nic się nie kryje. Nudziłem się jak mops. Zabawne były dla mnie dwie sceny: dławiący się pelikan i wrzaski Darli w gabinecie. Animacja również lekko rozczarowująca, bo bardzo nierówna. W niektórych momentach widać prawdziwe mistrzostwo, by zaraz pojawiło się ujęcie z trzeciorzędnej kreskówki.
Ku mojemu zaskoczeniu nudna jest przede wszystkim wersja oryginalna! Owszem lepiej dobrano głosy (w szczególności Ellen jako Dory jest świetna) niż w wersji polskiej, jednak polski tekst dialogów bije na głowę wersję Amerykanów. Dlatego też lepiej się ten film (mimo wszystko) ogląda w dubbingu.
"Shrek" jednak podobał mi się bardziej, a do "Spirited Away" to nawet trudno "Nemo" porównywać... nie tak klasa, nie ta liga.