Nie jestem fanem funk music ale bardzo lubie nowe aranzacje funkowych utworow. Tyle jest swietnych kawalkow Jamesa Brown, ktore kazdy zna ale nie jest pewny pochodzenia.
Mimo ze nie naleze do milosnikow tej muzyki, film byl naprawde swietny o prawdziwym geniuszu muzycznym. Charyzma, profesjonalizm, smykalka do biznesu to wszystko w tym jednym czlowieku. Niesamowity character, godny nasladowania, czlowiek zyjacy w tak trudnych czasach potrafil wyjsc na wyzyny.
Sam film rowniez niezly. Troche przekombinowane sa te sceny gdy JB kieruje swoje slowa do widza, ale to szczegol. Po prostu porzadnie zrobiony film muzyczny. Mick Jagger mial w tym swoj udzial bo jakby nie patrzac, JB byl dla niego idolem.
Bardzo podobala mi sie ostatnia scena jego wystepu gdy na sali siedzial Bobby. Naprawde wzruszajace. Niesamowicie osobisty motyw w ogromnym tlumie fanow.
Film polecam, fajna historia.