... pseudo intelektualnymi wywodami zjedli ten film, bo albo liczyli na Hannę Montanę (w końcu głowny bohater to Hanno) w Koloseum albo chcą wejść po plecach oczekiwanej bomby na piedestał. Film jest niewiele słabszy od pierwszej części. Kostiumy świetne. Gra aktorska (może poza jedną kobiecą rolą drugoplanową... mamuśka poszła za bardzo w botoks...) świetna. Lucjusz wygląda jak zagubione dziecko, które los doświadczył okrutnie. Co więcej, fizycznie (wygląd) byłbym w stanie uwierzyć, że tak wygląda to konkretne dziecko jako dorosły. W scenach kiedy ma przemawiać widać lekką niepewność i próbę wzniesienia się na wyżyny swoim możliwości przywódczych, gdzie często w filmie akcentowane jest, że żaden z niego lider. To wszystko gra z jego mową ciała. Do tego zestawmy jego "niekontrolowane" wybuchy gniewu. No super! Muzyka - nie oszukujmy pierwsza część ścieżką dźwiękową stała, a Zimmer jest mistrzem - ale tutaj też jest bardzo dobrze. Nie rewelacyjnie, ale bardzo dobrze. Koloseum zrekonstruowane świetnie, wybitnie. Sceny walk mniej dynamiczne niż w jedynce, ale dalej brutalne i zwierzęce i w moim odczuciu bardziej efektowne. Bawiłem się wyśmienicie i za przeginkę uważam tylko jedną scenę - retrospekcję tego co stało się z Lucjuszem. To było takie na siłę... 10/10 żeby podbić śmiesznie niską ocenę, realnie 8/10. To jest jeden z tych filmów, w starym stylu, gdzie brak wegańskiego polotu wróbelka, za to dostajemy w chusteczkę pożywnego mięsa. Niektórym to szkodzi. Pozdrawiam. Adam