Film niezwykle nierówny zarówno pod względem gry aktorskiej, fabuły i klimatu. W przypadku gry aktorskiej pozytywnie wybija się Piotr Żurawski (Lizzy) i Dominika Kluźniak (p. Burmistrz) i całkiem przyzwoicie wypada Krzysztof Czeczot (Jaromir) i Piotr Cywrus, odcinając się od klanowego Ryśka. Piotr Domagała z każdą kolejną minutą zaczyna budzić wątpliwości - z początku rewelacyjny, szalenie naturalny; jednak z biegiem kolejnych scen co raz bardziej komerycyjny i nachalny. Zupełnie nie trafiona rola Agnieszki Więdłochy, której kreacja nie odbiega niczym od roli w filmach pokroju "Planety Singli". Jeśli chodzi o klimat - przyjemne, bezpretensjonalne kadry na koniec zostały całkowicie przyćmione happeningowymi, sztampowymi scenami z udziałem tłumu. Fabuła utrzymuje stały schemat współczesnego komercyjnego kina: przyziemne problemy bohaterów, próba nadania życiu sensu przez hobby, zaniedbanie relacji z bliską osobą, która jak zwykle jest przeciwna takim "wybrykom" jak własne zainteresowania, próba naprawy relacji i oczywiście bezrefleksyjny happy end. Szkoda, mimo kilku dużych plusów - w ostatecznym rozrachunku nadchodzi rozczarowanie.