Książka miała ogromny potencjał do ekranizacji, ale oczywiście film musiał był zamerykanizowany.
Co to oznacza? Spłycono fabułę, dodano wątek miłosny (obowiązkowy w amerykańskich
produkcjach), ta niepotrzebna przekoloryzowana wzniosłość niektórych momentów (typowo
amerykańskie), a u Endera jest straszna rozbieżność, gdyż raz jest niepewną siebie sierotką, a raz
pewnym siebie szarmanckim kasanovą (w książce najpierw był sierotką, a potem stopniowo
nabierał pewności siebie. nie powinno to występować jednocześnie). W książce najlepsze było to,
że był przedstawiony sposób myślenia Endera, a tu go nie ma. Czemu? Osobiście uważam, że to by
wiele dało filmowi.
Moja ocena: straszny przeciętniak