Wiele momentów. Gus mówiący Hazel o nawrocie choroby, rozmowa Hazel z rodzicami o tym co będzie jak jej zabraknie no i oczywiście pogrzebowe przemowy Hazel i Isaaca. Ten film to jeden wielki wyciskacz łez, prawie każda osoba w kinie płakała i się nie dziwie.

Tak faktycznie, zapomniałam o rozmowie z rodzicami i nawrocie choroby, wtedy też ciarki miałam. U mnie na seansie również płakali, wliczając mężczyzn.

Gus do Hazel na ławce w Amsterdamie: "(...) i zaświeciłem się jak choinka".

moment który sprawił że się popłakałam to kiedy Hazel mówiła : but Gus my love I cannot tell you how thankful I am for our little infinity

Mnie najbardziej wzruszyła scena na końcu kiedy Hazel czytała list od Gusa. No ale było również wiele innych wzruszających scen.

Mowy pogrzebowe Hazel i Isaaca i moment, w którym umiera Gus, reakcja Hazel.

A mnie dobił już ostatecznie tekst Hazel, że kiedy parę lat wcześniej w drodze do szpitala oceniła swój ból na 9, nie zrobiła tego, bo była odważna, tylko dlatego, że zachowała 10 na wyjątkową sytuację jaką był dla niej później ból po stracie Gusa...