I jak tu nie kochać fantastyki? :D Jest to gatunek filmu, który w kinie ogląda mi się najprzyjemniej. Popuszczenie wodzy wyobraźni, cudowne światy fantasy okraszone genialnymi efektami, proste, ale jakże piękne morały, walka dobra ze złem - palce lizać. Twórcy jednak skierowali swoje dzieło do młodszej wiekowo grupy (PG-13 w USA), co mnie rozczarowało, bo z wielu ciekawych wątków i scen zrezygnowano (np. walka lwa z jednorożcem, podcinanie gardeł w walce, patroszenie gronostaja, czy chociażby siarczyste "k...." spadającej gwiazdy), jednak nikt starszy nie powinien żałować poświęconego czasu.

Z książką Gaiman'a film ma mniej wspólnego niż sobie wyobrażałem. Nie przedstawiono wędrówki Tristana ku upadłej gwieździe, w zarysie jedynie targ po magicznej stronie muru, zniknął włochaty przyjaciel głównego bohatera. Rozbudowano za to inne wątki, wzbogacono postać kapitana Szekspira (książkowego Alberic'a, który przewinął się w pięciostronicowym bodajże epizodzie), zmieniono końcówkę. No i zabrakło mi w tym Gaiman'ie Gaiman'a... Jednak Matthew Vaughn nie zmarnował potencjału na piękną baśń fantasy (miał nosa sam Gaiman wybierając tego reżysera odrzuciwszy wcześniej wiele nazwisk). Spory niewątpliwie budżet pozwolił na duży rozmach i przepych. Piękne zdjęcia, rewelacyjne efekty, dobra muzyka i gra aktorska. Rozrywka na najwyższym poziomie:)

Nuta krytycyzmu jednak nie zaszkodzi. Reżyser ten (mający na swym koncie ciekawy Layer Cake) nie wycisnął wg mnie tego potencjału do końca. To nie to co Lord Of The Rings, niestety. Brakowało tutaj pewnej oryginalności, a początek opowieści, przedstawiony bardzo pobieżnie w porównaniu do książki, troszkę nudził i dłużył się. Film "Golden Compass" ma szansę go przebić w tym roku jako najlepsze fantasy (a może "The Dark Is Rising"?).
Ale czepiam się:P Te braki nie powodują złego odbioru. Film jest po prostu, i to słowo pasuje wręcz idealnie, piękny. Wobec powyższego gorąco polecam.