Halloween 4: Powrót Michaela Myersa Ciekawostki

Role

Melissa Joan Hart miała grać rolę Jamie.

Mike Lookinland współpracował przy produkcji filmu, natomiast jego żona, Kelly Lookinland, zagrała zamordowaną kelnerkę na stacji benzynowej.

Rebecca Schaeffer miała zagrać rolę Rachel.

Miejsce kręcenia

Film kręcono w Midvale, Ogden, Rush Valley i Salt Lake City (Utah, USA).

Pozostałe

Zdjęcia do filmu trwały 41 dni. Ellie i Danielle musiały być obecne na planie przez 36 dni.

Dziewczyna, która zawiozła Jamie i Rachel do sklepu z kostiumami miała na imię Lindsey i była w wieku ok. 17 lat. W "Halloween" Laurie opiekowała się dziewczynką o tym samym imieniu, miała wtedy 7 lat. "Halloween" jest z 1978 roku, a "Halloween 4" z 1988 roku.

Alan B. McElroy napisał scenariusz do filmu w 11 dni, tuż przed planowanym strajkiem scenarzystów.

Podczas kręcenia sceny na dachu Ellie zawadziła o wystający gwóźdź i zjechała z dachu. Po wizycie w szpitalu dokończyła tą scenę z opatrunkiem. Podobno wypadek w ogóle jej nie zraził.

Podczas kręcenia walki Michaela z Bradym, oświetleniowiec Garlan Wilde podnosząc światło do góry, spadł i rozciął sobie nadgarstek. Został szybko odwieziony do szpitala.

Dwight H. Little dokonał szczegółowych poszukiwań na temat historii Halloween. Wykorzystano to przy początkowej sekwencji.

Po obejrzeniu przybliżonej wersji filmu stwierdzono, że jest on mało brutalny. Dlatego nakręcono kilka dodatkowych, krwawych scen z pomocą specjalisty - Johna Carla Buechlera.

Liście użyte w filmie były importowane zaś kabaczek malowano tak, aby wyglądał jak dynie.

Reżyser Dwight H.Little zanim zabrał się za reżyserię filmu, przeczytał wiele książek o tematyce Halloween.

Apteka, której użyto w filmie była także wykorzystana podczas kręcenia filmu "Bastion". 

"Halloween 4" i "Halloween 5" były kręcone niemal równocześnie.

W całej Europie "Halloween 4" został tradycyjnie już pozbawiony kilku najdrastyczniejszych scen.

W oryginalnym scenariuszu Jamie nazywała się Brittany. Imię zmieniono na cześć Jamie Lee Curtis.

W oryginalnym scenariuszu Rachel uderza Michaela samochodem pięć razy. Podczas kręcenia zdjęć liczbę zredukowano do trzech. Po ostatecznym montażu Michael zostaje uderzony tylko raz.

Twórca serii, John Carpenter, napisał do tej części elementy, które wzbogacały postać Myersa o jeszcze bardziej upiorny wizerunek. Dotyczyły one miasteczka Haddonfield i wpływu wydarzeń z dwóch pierwszych części serii na jego mieszkańców. Koncepcje te zostały jednak odrzucone przez producentów i ostatecznie "Halloween 4" stał się pierwszym filmem z serii, w którego realizacji Carpenter udziału nie brał.

Początkowo, gdy Jamie i dr Loomis znajdowali się w szkole, Jamie miała się schować w jednej z klas pod biurkiem. Michael szukając jej, miał rzucać biurkami. Pomysł ten nie został wykorzystany w filmie, lecz Moustapha Akkad zapamiętał tę sekwencję i wykorzystano ją później w "Halloween: 20 lat później".

Pierwotnie szeryf Meeker miał zginąć podczas walki z Michaelem w piwnicy. Natomiast dom, w którym schronili się bohaterowie, miał spłonąć. Pomysłu jednak nie zrealizowano z powodu ograniczeń budżetowych i ostatecznie szeryf Meeker przeżył.

Na początku filmu, Jamie siedząc w swoim pokoju, wpatruje się przez okno na ambulans. Później pojazd znika. W scenariuszu Jamie wpatrywała się na zewnątrz w ulewę, zaś ambulans pojawił się po tym, gdy ona się odwróciła. Zmieniono to jednak z niewiadomych powodów. 

W odniesieniu do zakończenia "Halloween 2", film pierwotnie miał się zacząć od długiego ujęcia korytarza szpitalnego, w którym to nagle następuje wybuch zaś dr Loomis zostaje odrzucony na skutek eksplozji. Miało to pokazać w jaki sposób udało mu się przeżyć. Zdecydowano jednak, że film nie powinien mieć jakichkolwiek powiązań z poprzednikami i nie zrealizowano tego pomysłu.

George P. Wilbur nosił hokejowe podkładki pod kombinezonem, aby postać Michaela Myersa wyglądała jeszcze bardziej imponująco. Zostało to wyjawione w dokumencie "Inside Halloween 5". Dowiedzieć się stamtąd można również, że Don Shanks, który zagrał Myersa w "Halloween 5", był na tyle duży, że taki zabieg nie był potrzebny w jego przypadku.

Na dole schodów, gdzie znajduje się telewizor w domu Meekerów, widać parę plastikowych rąk. Prawdopodobnie jest to odniesienie do srebrnych rąk zobaczonych w sypialni matki w "Psychozie".

Scena, w której Michael zabija mechanika z początku miała zostać pokazana na ekranie. Materiał filmowy przedstawiał Myersa dźgającego mechanika w gardło łomem.

Gdy dr Loomis i Jamie znajdują się w szkole na drugim piętrze, za nimi na drzwiach jednej z sal można ujrzeć karton z wizerunkiem Michaela Myersa. 

W trakcie jednej ze scen, które rozgrywały się w szkole, Michaela można ujrzeć z blond włosami. W rzeczywistości była to oryginalna maska kapitana Kirka, której użyto w "Halloween". Twórcy mieli zamiar wykorzystać ją jeszcze wielokrotnie, jednak porzucono ten pomysł.

Lindsey, która zawozi Rachel i Jamie do sklepu z kostiumami, miała być w założeniu tą Lindsey Wallace z "Halloween". Planowano również poszerzyć jej wątek jako przyjaciółki Rachel, która pomagałaby jej opiekować się Jamie. Pomysł porzucono z powodu cięć budżetowych.

Dwight H. Little musiał wspomagać Carmena Filpiego w wygłaszaniu kwestii, bo miał on problemy z zapamiętaniem tekstu.

Aby Danielle Harris nie była przerażona, George P. Wilbur czasami ściągał maskę, przypominając jej, że wszystko jest udawane.

Pickup Earla to Ford F-100 z 1971 roku.

W drodze do Haddonfield, Michael zabiera nowy kombinezon ze stacji benzynowej "Penney's". W pierwszych dwóch częściach, nosił strój kupiony w JC Penney.

Około 16 minuty filmu, w roli policjanta stanowego na miejscu wypadku karetki, pojawia się Alan B. McElroy, scenarzysta filmu.

W oryginalnym zakończeniu, to Rachel miała pójść na górę wziąć prysznic i zostać zadźgana przez Jamie. Ostatecznie została ona zmieniona przez postać Darlene Carruthers, ale pomysł wykorzystano później w "Halloween 5: Zemsta Michaela Myersa", kręcąc scenę śmierci Rachel.

Pistolet, który w filmie używa doktor Loomis, to Smith & Wesson 639.

Okres zajęciowy trwał od 11 kwietnia do 22 maja 1988 roku.