Wczoraj widziałm film. I, mimo że bardzo na niego czekałam, wyszłam z kina trochę rozczarowana. Nauczona zeszłorocznym doświadczeniem poszłam na wersję z napisami - na pewno był to lepszy wybór. Ale cały czas staram się zrozumieć, co sprawiło, że film nie zaczarował mnie tak jak pierwsza część...
Może właśnie brakowało mu nastroju tajemniczości, jaki nieustannie towarzyszył Kamieniowi Filozoficznemu. A może to dlatego, że znałam już książkę?
Główni bohaterowie nie czarowali już tak, jak za pierwszym razem - wiecznie umorusany Harry, przestraszony Ron i Draco Malfoy strojący głupie miny przed kamerą. No a Hermiona przez połowę filmu przeleżała zpetronifikowana.
I ta końcowa scena, kiedy Hermiona biegnie przywitać się z Harrym i Ronem i pada w objęcia Harrego, po czym z dziwnym wyrazem twarzy odsuwa się od Rona - czyżby brzydko pachniał?
Jednak wielbicielom HP polecam ten film - w końcu jest to kontynuacja :)
A i ja być może obejrzę go jeszcze raz, dokładniej, może wtedy przekonam się do niego całkowicie