filmy są z reguły słabsze, ale przyznam, że do żadnego z nich nie przywiązywałam większej wagi: tę część obejrzałam jednak dwa razy i jest wiele rzeczy, które mnie rozczarowały.
przede wszystkim przysięga wieczysta Snape'a: koszmar. w filmie Snape wydawał się jakiś załamany, nie wiedział co robić po tej przysiędze- a jak powszechnie wiadomo, Snape był wybitny w nie okazywaniu emocji, więc ta filmowa scena była po prostu żałosna. gdyby faktycznie mistrz eliksirów dał sobie czytać z twarzy, chyba by nie przeżył tak dlugo, prawda?
poza tym Hermiona- wiecznie naburmuszona, odegrana przez aktorkę w sposób całkowicie nienaturalny, jakiś sztuczy, dramatyczny. drażniło mnie to przez cały film.
szkoda, że nie nakręcono sceny z domu Gauntów, bardzo byłam jej ciekawa. pominięcie wątku miłości Tonks i Lupina również zabolało, bardzo bym chciała widzieć Nimfadorę częściej. podobnie z Fleur i Billem.
spalenie domu Weasleyów- bardzo naiwne, doprawdy. jakby członkowie Zakonu Feniksa nie pomyśleli o tym, żeby jakoś się zabezpieczyć.
jedynym plusem tego filmu była Helena (Bellatriks) i Tom (Draco). aż dziw bierze, że zgodzili się zagrać w tego typu produkcji.

sorka za chaotyczność, nie spałam za wiele w nocy, bo słyszałam dziwne dźwięki ^^
pozdrawiam