Ja też miałem łzy w oczach. Hanks przegrał u mnie wszystko, niestety. Rolą w Elvisie sporo sobie nagrabił, ale wzięciem udziału w tej "produkcji", w której brak emocji, a jedyne czym się chwalą to efekty specjalne to cóż...Więcej piękna zawierają produkcje gdzie głos podkłada Peter Cullen. To gorąco odradzam. I tak, nie zrozumiałem przekazu. Ale wystarczyłoby gdyby ten przekaz był. A tak...Film o domku.

Nie to nie jest film o domku, a nawet fakt czy gra Hanks czy ktokolwiek inny nie ma w nim żadnego znaczenia. Aczkolwiek Hanks jest postacią centralną i względej tej postaci powinniśmy się poruszać oglądając film.

A o czym film opowiada,? Uwierz mi nie o domku, nie o dinozaurach, nie o indianach, czy innych rodzinkach które są na kontrapunbkcie na chwile pokazywane.

Najgorsze jest to że nie jestem w stanie wyjaśnić ci natury piękna a zarazem smutku tego filmu. Tak jakby Zemeckis zrobił film tylko dla konkretnego grona osób.

1. Nie ma sensu aby film oglądały osoby poniżej 30 roku życia
2. Nie docenią filmu osoby które nie zastanawiają się na codzień nad swoim życia
3. Film bardziej doceniąintrawertycy, i niestyety osoby po przejściach, które miały w młodosci przed sobą gigantyczną możliwośc wybrania ścieżki życiowej. Ścieżki spośród miliardow scieżek.

Niestety drga ktorą podążyły na doprowadziła ich tam gdzie marzyli że dotrą. Obecnie zaś są świadomi że minęło dajmy na to 30 lat i sami mają50 i nic i nikt już nie da im drugiej takiej szansy.

Niestety to nie jest gra w której masz 3 życia. Bardo często Twoje losy i ch kolej oraz niektóre wydarzenia nie zależą kompletnie od Ciebie. Ale co z tego?

Finalnie niezalerżnie czy byłeś wspaniałym czlowiekiem dla innych, czy też gburem . Scieka życia pędzi jak szalona , a ty pomimo że zdjesz sobie z tego sprawę(mówiąć ale ten czas leci) to tak naprawdę nic z tym nie robisz.

A gdy wrewszcie dochodzi do momentu (nie u każdej osoby, dlatego ten film jest dosyć dedykowany) gdy dochodzi do momentu że zdjesz sobie sprawę że miałeś tyle szans , i pomimo że starałeśsię wybierać dobrze - stoisz samotny w pokoju mając np 50 lat ze świadomością że te 30 które mogły być jakże wspaniałe ....

Nie będziesz miał tego okazji doświadczyć w swoim życiu. Umrzesz że świadomością e miałeś tyle możliwości i tak wiele szans i jak mogłeś ich nie widzieć.

Powiesz 50 lat to nie jest jescze tak staryt wiek. Zgoda nie jest, ale nie zrobisz w nim już milion wspaniałych rzeczy które mógłbyś zrobiić gdybyś był młodszy, zdrowzy sprawniejszy, o0roczony koleżeństwem, ze szkoły etc.

A nasze życie? Niestety wszyscy bez wyjątków dostajemy tylko jednąszanse, wszyscy bez wyjkątków nie jesteśmy w stanie w młodym wieku pojąć tego co pojmiemy na starość ignorujemy to. Wszyscy jesteśmy tacy sami, niestety niektórzy do mety dobiegają z uśmiechem a inni z oczami pełnymi łez

Zgadzam się w pełni,,jedno życie.

Po ocenach widać, że ten film nie jest dla wszystkich. Nie rozumiem jak można patrzeć na to dzieło tylko pod kątem miejsca i krytykować perspektywę jednego ujęcia, pomijając te wszystkie historie, które odpowiadają na pytanie o czym jest ten film. W ciągu całego naszego życia mierzymy się z pewnymi wyborami i ich konsekwencjami. Czas płynie nieubłaganie, dlatego musimy wykorzystywać każdą chwile w sposób maksymalny. Każdy z nas miał kiedyś jakieś marzenia, które w zderzeniu z rzeczywistością doprawdziły do ich porzucenia bądź ograniczenia- obowiązki i rodzina, czyli proza życia. Natomiast nigdy nie jest za późno, żeby wrócić do swoich pasji i do tego co sprawia ci w życiu dużo radości. Nie jest za późno jesli chcemy coś zmienić, szkoda tych najlepszy lat. Strach i poczucie bezpieczeństwa, pozornie poukładanego życia nie moga być wymówką. Film momentami jest gorzki, bohaterowie nie są zadowoleni ze swojego życia, jedni maja pretensje do wszystkich inni w wyniku podporządkowania, poświęcają swoje życie innym. Dom jest tylko symbolicznym zapisem tych historii, ciekawym rozwiązaniem biorąc pod uwagę złożoność i przemijalność w kontekście czasu. Z czystym sumieniem moge polecić