Zycie rodziny TJ po wypadku samochodowym stanęło na głowie, ojciec w ciężkiej depresji spędza dni na kanapie, nie interesując się życiem syna który także nie potrafi sobie poradzić ze strata bliskiej osoby. Przypadek sprawia że na swojej drodze spotyka nietypowego człowieka Heshera( świetny Gordon-Levitt) . Gościa który jest fanem prostych rozwiązań, aspołecznika który żyje z dnia na dzień. Nie można go nigdzie zaszufladkować. Wprowadza się do domu TJ nie pytając nikogo o zgodę i w dość nietypowy sposób przyczynia się do tego by ojciec i syn uświadomili sobie, że pomimo straty muszą żyć dalej.

Walka z traumą w filmach wałkowana już była na wiele sposobów, jednak ten jest mocno oderwany od rzeczywistości co stanowi o oryginalności tego filmu. Ostatnie sceny tj. metaforyczna mowa o utracie jądra oraz „spacer z babcia” pomimo swej abstrakcyjności to najlepsze sceny w filmie.
„Hesher” nie należy do lekkich filmów , nie jest trudny w odbiorze, porusza temat śmierci, radzenia sobie z utrata bliskiej osoby a takie filmy łatwo zepsuć, można je utopić w smutku i marazmie lub przesłodzić w optymistycznych rozwiązaniach. „Hesher” to mix wyżej wymienionych , to mocno przerysowany film. Pomimo niektórych zabawnych wątków to jednak bardziej dramat z optymistycznym zakończeniem niż czarna komedia.

7/10