Ten przemyt nie do końca udany, gdyż nagięto wydarzenia do głównej osi fabularnej - Paderewskiego i jasnowidzów.

Powstanie i tak by wybuchło, ale bezpośrednim powodem rozpoczęcia walk była brutalna reakcja Niemców na wywieszenie flag państw Ententy (jakkolwiek związane z przyjazdem Paderewskiego). Strzelania pod Bazarem do słuchających przemówienia nie było, a pierwszy Polak - Franciszek Ratajczak - zginął w trakcie ataku powstańców na komendę niemieckiej policji.

Brakowało mi choćby w formie skrótowej informacji o faktycznym natężeniu walk (np. bitwa pod Osieczną) i o osiągnięciu przez Wojsko Wielkopolskie realnej siły bojowej (3 dywizje i 2 brygady, razem kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy znakomicie wyszkolonych w... armii niemieckiej). O jej znaczeniu najlepiej świadczą wytyczne dla Armii Czerwonej w 1920 ostrzegające przed pułkami wielkopolskimi i hallerczykami rozpoznawalnymi po innych mundurach.

OK. Wydaje mi się, że ideą takiego filmu jest zaintrygowanie oglądacza do tej pory nie zainteresowanego tematem (albo wręcz nie zdającego sobie sprawy z takiej sytuacji) do sięgnięcia po szersze informacje gdzie indziej.

Bardzo chciałbym, żeby tak było. Obawiam się jednak, że nowa "polityka historyczna" osiągnie całkowicie odwrotny efekt, a młode pokolenie będzie mieć dosyć bogo-ojczyźniano-martyrologiczno-świadectwo-dawactwa i zniechęci się do historii jako takiej.