Patrzę na niektóre komentarze tej znakomitej parodii "buddy action comedies" i niekiedy aż ręce opadają. W jakim momencie ten film był słaby? Jeśli mamy na celowniku ten rodzaj filmu, jasne, że musi być w pewnym momencie wielka rozpierducha (która i tak jest zabawna, vide scena z księdzem). Poza tym dowcip tu jest wielopoziomowy i w większości wyborny - od dosłownego, przez gry słowne i humor sytuacyjny do dwuznacznego. A Simon Pegg i Nick Frost tworzą tu genialny duet (że to potrafią, udowodnili już w "Wysypie żywych trupów").
I taka komedia ma średnią ocen porównywalną do serii "Straszny Film". Luudzie, czy parodia musi być obleśna, wulgarna i dosłowna, żebyście ją docenili? Trzeba cenić takie filmy jak duetu Wright & Pegg, bo wychodzą czemuś takiemu na przeciw - inaczej "parodia" będzie synonimem tego typu amerykańskiego ścierwa dla nastolatków o IQ w granicach 60. Tyle!