Często się zdarza, że interesujące założenie scenariuszowe nie przekłada się na dobry film. Tak jest i tym razem, bo wprawdzie mamy do dyspozycji mroczną (choć bliżej niedoprecyzowaną) dystopię, sprawdzonych aktorów i przekonującą, cyberpunkową stronę wizualną, to jednak trudno się oprzeć wrażeniu, że reżyser (i zarazem scenarzysta) nie tyle prezentuje wielowymiarową opowieść, co serwuje nie zobowiązującą anegdotkę. W zasadzie trudno powiedzieć, o czym opowiada ten film i jaka jest jego konkluzja. Jednak główny zarzut, który nietrudno postawić, jest niezwykle niekorzystny dla tego typu produkcji - ten zarzut to nuda! Mniej więcej od połowy wszystko z jednej strony staje się jasne, a z drugiej widać jak na dłoni, że scenarzyście zabrakło pary i uciekł w sztampę podpartą zdartymi kliszami. Tak na marginesie - nietrudno dostrzec analogię między hotelem Artemis i hotelem Continental, zasady podobne, choć cele nieco inne.
Oczywiście mamy do czynienia z tzw. "kinem rozrywkowym", ale i ono ma różne poziomy. Ten jest co najwyżej średni, a szkoda!
P.S. Obserwując metamorfozę urody Jodie Foster cały czas zastanawiałem się, czy aby nie podąża ona śladami Jadwigi Jankowskiej - Cieślak. Pewnie za parę lat przekonamy się o tym naocznie.