Nie chcę pisać czy film mówi prawdę czy nie, ponieważ tego nie wiem.
Chcę napisać o tym jak pokolenie powojenne i pokomunistyczne łatwo ocenia ludzi którzy żyli w czasach wojennych lub PRL-owskich.
Ja nie wiem jak bym się zachowała gdybym miała do wyboru: życie moje lub ukochanego syna, a życie obcego dla mnie człowieka.
To co przeżyli Żydzi w czasach wojennych okrywa hańbą ludzkość i człowieczeństwo, ale ja nie wiem jak bym postąpiła…
Nie rozumiem również tego, dlaczego to Polacy muszą się z tego nieustannie tłumaczyć? przecież to nie my wymyśliliśmy Holocaust.
Natomiast jeśli chodzi o czasy komuny to wydaje mi się, że Ci co najgłośniej teraz krzyczą i potępiają ludzi współpracujących z ówczesnym aparatem władzy, żyjąc w tamtych czasach chodziliby w białych koszulach i czerwonych krawatach.
Wiem ile zbiorę hejtów, więc od razu wyjaśnię jedno – nie żyłam ani w czasach powojennych, natomiast w czasach PRL-u byłam dzieckiem.
ŻYJ W TAKICH CZASACH A POTEM OCENIAJ…