Film odwzorowuje akcję książki, to nie wina scenariusza. Dla fanów książki to raczej pozytyw :) Książka jednak wszystko lepiej tłumaczy, rozwija poboczne wątki i mocniej trzyma w napięciu. Polecam.

Niestety słowo drukowane do mnie nie przemawia (zwłaszcza na pograniczu fantastyki i fantasy), bliższy mi organizm to telewizja :P

To przykre :) W takim razie nigdy w pełni nie docenisz Igrzysk. Tak samo jak i innych filmów, będących adaptacją książki. Dopiero przeczytawszy lekturę możemy zaobserwować, jak bardzo reżyser przyczynił się do oddania klimatu książki i ile, wydawałoby się nieznaczących scen, rzeczywiście ma znaczenie, lecz ukryte lub ciężko dostrzegalne. To trudna sztuka budować historię przede wszystkim obrazem. Słowa są o wiele prostsze.

To że film trzyma się fabuły książki, w żaden sposób nie czyni go lepszym i nie usprawiedliwia tego, o czym kolega wyżej napisał - w filmie wieje nudą, a same Igrzyska nie dość, że są powtórką z pierwszej części to tak jak i pierwsza godzina filmu są denne i mało kreatywne. Poza tym argument "przeczytaj książkę a docenisz" kompletnie nie ma sensu. Film ma się bronić sam, tak samo jak i książka a czytanie jej nie powinno być wymagane, żeby cieszyć się filmem.

o wiele wiele slabszy!! Wszystko przez zmianę rezysera! Ile ja bym dala zeby wrócil Gary Ross. A Lawrence bedzie robil jeszcze 2 filmy, dla Mockingjaya nie ma nadzieji!
Już nie mowiac o 100 razy gorszym soundtracku!
Btw jestem fanką ksiązki i uważam ze 1 czesc w oddaje jej kilmat świetnie!

W drugiej części rozwinięto wątki polityczne, podczas kiedy pierwsza ekranizacja to typowe kino akcji, bieganie po lesie, strzelanie i niewiele fabuły. Złotym środkiem byłoby połączenie tych dwóch, pozbycie się kilku niepotrzebnych i przyprawiających o chroniczny ziew wątków i w rezutacie mamy fantasty pokroju Harrego Pottera. Ścieżka dźwiękowa nie powala, ale z drugiej strony stanowi stonowane tło do akcji z wielkiego ekranu.

Zazwyczaj mówi się, że druga część filmu nigdy nie dorównuje tej pierwszej i tak też jest w tym przypadku. Pomimo tego, iż fabuła w przeciwieństwie do pierwszej części jest znacząco mniej przewidywalna co jest dużym plusem, to jeżeli chodzi o samo jej przedstawienie pewne wątki ciągną się zdecydowanie za długo i w pewnych momentach zwyczajnie odciąga to uwagę oglądającego. Zapewne przyczynia się do tego również słaba ścieżka dźwiękowa, która nie do końca pomaga nam w zwyczajnie poczuć klimatu filmu.

Faktycznie nie dorównuje, ale ma ona swój styl, mimo wszystko do końca trzyma w napięciu. A kończy się tak,że chcesz już oglądnąć następną część. Takie filmy według mnie są najlepsze :) Bo sztuką jest filmy kilku częściowe kończyć w ten sposób.

Nic dodać nic ująć. Podpisuję się pod Twoim wpisem. Ponoć trzecia część jest najlepsza spośród trylogii.