Współczuję krytykom, których ego wyparło wrażliwość na takie filmy jak ten. Oczywiście nie chodzi o to, że skoro mnie ten film poruszył, to ma poruszyć każdego. Ale opinie, które zestawiają ten film razem z "Fabelmanami" Spielberga, albo takie które klasyfikują ten film jako laurkę dla magii kina, najchętniej skasowałbym z internetu. Dlatego że porównanie do "Fabelmanów" nie jest tutaj na miejscu. Film Spielberga pokazywał potęgę filmu, proces tworzenia i pasję do tworzenia. Tutaj kino nie jest absolutnie żadnym kontekstem, to po prostu tło do opowieści o czymś innym. A że rzecz dzieje się akurat w kinie, w którym mamy wiele smaczków takich jak dawne projektory, taśmy filmowe, kasy biletowe, kilka seansów, to tym bardziej dla każdego kinomaniaka powinna być to zaleta :)