To proste. Costigan był z rodziny przestępczej a Sullivan nie. Właśnie o to chodzi, że obaj detektywi robią z siebie wszechwiedzących cwaniaczków a opierali się tylko i wyłącznie na prostych aspektach. Dlatego ta historia jest świetna, bo mieszają się paradoksy. Jeden jest z normalnej rodziny i chce być przestępcą a drugi z gównianej rodziny i chce wieść spokojne życie. Od dzieciaka Sullivan był szykowany na policjanta więc Costello i reszta dobrze to przygotowywali i młody prowadził podwójne życie.

A ja bym się nie zdziwił gdyby to Sullivana policja wyznaczyła na kreta w ekipie Costello. Tak naprawdę to oni powinni się pozamieniać miejscami, ale wtedy nie byłoby filmu.

Ja mam inną wątpliwość co do tego filmu. Nie wiem co za problemem było znalezienie kto jest wtyką/policjantem wśród gangsterów. Boss gangu (grany przez Nicholsona) chciał się dowiedzieć kto jest wtyką więc zapewnił Mattowi Damonowi dane wszystkich swoich podwładnych. Matt mógł najnormalniej w świecie przekazać mu informację zwrotną kto podał prawdziwe informacje i tym samym wyeliminować podejrzanych. Drogą eliminacji (chociażby patrząc na zdjęcia które wyświetlały się po wstukaniu w kompa numerów ubezpieczeń) Jack Nicholson szybko by się zorientował kto podał nieprawdziwe dane bo ta osoba byłaby nieobecna w ich bazie. Innymi słowy jak 5 dzieci bawi się w chowanego i 4 z nich zostanie znaleziona to wiadomo kogo dalej nie znaleziono bo zostaje tylko jedno dziecko. Tutaj sytuacja jest identyczna i nie rozumiem na czym polegało wielkie poszukiwanie jednej wtyki przez drugą skoro zidentyfikowanie prawdziwego gliny było banalne.

Costigan podał prawdziwe informacje w tej ankiecie i jego dane zgadzały się z tymi w bazie. W tych danych zgadzało się to, że był w Akademii i siedział w więzieniu, dlatego Sullivan go nie podejrzewał. Informacje dotyczące tajnej misji Costigana były poufne i dopóki sam Costigan nie podał Sullivanowi hasła (którym było jego imię i nazwisko) ten nie miał do nich dostępu.