Dialogi są bardzo silną stroną "Wywiadu", a sam film jest bardzo esencjonalny, porusza wiele kwestii (z których warto wymienić: sztukę uwodzenia, konwersację prowadzoną jednocześnie na kilku płaszczyznach, znaczenie mowy ciała, rolę prawdy i kłamstwa w życiu oraz zaufania do drugiej osoby) wykorzystując warsztat i atmosferę, jakie znamy z desek teatru. Jeśli dodać do tego nienaganną grę aktorską oraz klimat towarzyszący konwersacji, mamy doskonały przepis na udanie spędzony wieczór...

Cieszę się, iż ktoś jeszcze zwrócił uwagę na ten film. Mam wrażenie, że kinach i prasie filmowej przeszedł bez echa. Szkoda.

To prawda, ale od czego jest filmwebowe społeczeństwo! :)

Zgadzam sie, aczkolwiek postrzegając film jako rozgrywkę między dwiema osobowościami, byłem pewien że zakończenie będzie miało jeszcze jakieś dodatkowe dno (że druga strona też coś wykombinuje), bo jednostronny zwrot akcji na zasadzie "wygrany-zmienia-się-w-przegranego" jest jednak dość przewidywalny :)

Według mnie, to tu w zasadzie nie ma wygranych (wbrew słowom głównej bohaterki). Dziennikarz nie ma swojego ekskluzywnego wywiadu, a Gwiazda jest świadoma swojej samotności i nieszczerego życia.

On ograbiony fizycznie z kasety, a ona psychicznie ze swojej pewności siebie.

Dobrze ujęte.

Mimo wszystko ten film mógł być dużo lepszy.
Sam wątek brata i życia prywatnego Buscemiego, czy raczej Pierra, tak okrojony, że nie wiadomo po co się pojawił. Dialogi niekiedy przewidywalne, zwroty akcji wręcz durne [to całe z dupy wzięte ich rzucanie się na siebie i całowanie bym wyrzucił z filmu; wrzącego napięcia seksualnego między Buscemim, dziennikarzem uzależnionym od leków (i tak właśnie wyglądającym), a pustą quasi-aktorką zupełnie nie kupuję], i to durne w ten sposób jakby reżyser nie do końca wiedział czego chce.
Pomysł na film fajny - nie dość, że z dużym potencjałem, to jednocześnie niewymagający dużego budżetu. No i kamera fajna. inna.
Więcej inteligentnej rozmowy między sceptycznie nastawionym makiawelistą a egocentryczną lalą by się przydało, powolniejszy i bardziej realistyczny rozwój ich relacji też by nie zaszkodził.
Mimo całej cudowności Buscemiego jako aktora jednak nie widzę w nim równie dobrego reżysera.

"to całe z dupy wzięte ich rzucanie się na siebie i całowanie bym wyrzucił z filmu;"

Dokładnie. Ten film jest po prostu kiepski bo nienaturalny aż do bólu. Sztuczność powala i obrzydliwe oszukańcze triki rezysera które co niektórzy biorą jak widać wręcz za dobra monetę i przejaw "głębi". Dialogi sa prostackie , nadymane wulgaryzmem - dzisiaj to nawet taka moda ktora ma swoich zwolenników.
Nie można powiedzieć że filmik nie ma kilku walorów, ale ogólnie jest słaby i to dlatego przeszedł bez echa - jak to ktoś wspomniał bo nie każdy daje się na niego nabrać.

Bardzo mi przypomina "Wenus w futrze" Polańskiego.