Owszem bardziej podchodzi pod psychologiczny,ale czy cięzki?Widocznie preferujesz takie kino gdzie wszytko jest oczywiste od początku: tak zwana kawa na ławę.Dla mnie był intrygujący,ciągle snułam domysły kim jest "pusta twarz".Ale super filmem go nie nazwę,zawiodalm sie tym,iż był to tylko twór wyobraźni a nie istota nadprzyrodzona.Chyba reżyserowi zabrakło koncepcji pod koniec i stąd takie zakończenie.

nie o to chodzi po prostu mi się go ciężko oglądało.Lubię filmy, w których widz sam musi domyślać się kto jest tym czarnym charakterem ale ten film najzwyczajniej mnie nużył mimo tego że ciągle się coś działo.Być może dlatego że zawierał te wątki psychologiczne