Dzieło traktuje o tytułowej inwazji w mieście Aquilea i próby oporu wobec niej pod batutą Dona Porfirio i jego czarnego kota. I w temacie fabuły właściwie tyle; kto atakuje i dlaczego - film nie daje jednoznacznej odpowiedzi.

Doczytałem, że inspiracją dla wydarzeń była chociażby Wojna Trojańska i związana z nią heroiczna obrona miasta (do tego nawiązuje Aquilea - Nowa Troja, gród oblegany przez przeważające siły; rzymski gród, który odparł ataki Hunów i Attyli w V w.). Innym tematem miałaby być degrengolada społeczeństwa Argentyny, jego otumanienie, a także brutalne reżimy dyktatur wojskowych (wszystkie sceny kręcone na stadionach piłkarskich - często służyły one właśnie za miejsca kaźni wobec tych, który stawiali opór; sam film został usunięty przez takie junty z obiegu i dopiero przypadkiem został odrestaurowany w XXI w.). Jest tu pewnie więcej odniesień stricte latynoskich, ale nie byłem w stanie ich wyłapać. Uważam, że film można oceniać uniwersalnie jako apoteozę heroizmy oporu wobec tytułowej, jakiejkolwiek inwazji i próby narzucenia sobie kajdan.

Technicznie czuć na kilometr wpływ Nowej Fali Francuskiej, szczególnie Godarda. Akcja poprowadzona jest sprawnie, film ma swoje nudniejsze fragmenty, ale całość zdecydowanie jest płynna. Ciekawy montaż, świetne czarno białe, klimatyczne zdjęcia. Warto zobaczyć, udany debiut Sancheza - ten film wybierany jest często jako jedno z najlepszych dzieł argentyńskiego kina.