Trzeba mieć jaja i dystans do siebie, żeby pokazać swoje słabości. Jean pokazuje tu swoje prawdziwe "ja" zwykłego szaraczka, którego zycie wiele nauczyło i równo dalo w kość, w jednej chwili wspiął się na sam szczyt by po równym czasie z niego zlecieć.Van Damme wręcz obnaża sie przed widzem, ironizując na swój temat, ośmieszając sie(dystans x10). I na tym opiera się fabuła - na prawdziwym życiu Żana połączoną z wymyślona przez scenarzystów historią, która krok po kroku rozkręca się, do tego wzbogacona jest zaburzoną chronologią, która ukazuje przyczynę powrotu do macierzystego kraju. Reasumujac, płaszczyk sensacji jest tu tlem dla głownego sedna jakim jest prawdziwe oblicze Van Damme z cholernie robiącym wrażenie monologiem na czele. Okraszone jest to wszystko duza dawka gorzkiego humoru, który swietnie odzwierciedla całość filmu, a wiemy, ze gorzki humor to prawie zawsze humor wyskocz lotow, ten nie jest wyjątkiem. Technicznie tez bez zarzutu dla mnie, brak chaotycznej pracy kamery, wszystko wywazone, dobre ujecia. Muzyka tez dodaje klimatu. Chyba najbardziej ambitny obraz Belga, ktory najbardziej zrozumieja i poruszy jego zagorzałych fanów.Aktorstwo: czytałem, ze duża część kwestii wypowiadana przez aktórów była improwizowana, uwazam, ze byl to dobry zabieg po aktorstwo wygladało autentycznie. A kreacja głownego bohatera, nikt lepiej nie zagrałby Van Damma niz on sam.