Jabłka Adama
Adams æbler
2005
powrót do forum filmu Jabłka Adama 
ocenił(a) film na 5 
ocenił(a) film na 5
Anders Jensen swoim filmem porusza, poucza, zmusza do przemyślenia istotnych spraw
odnoszących się do najzwyklejszych, rutynowych elementów życia ,a także dyryguje naszym
sumieniem, lecz co najważniejsze to to że podręcznikowo przedstawia znaczenie słowa
WIARA. Autor ekranizuje to wszystko za pomocą człowieka symbolizującego szczerą miłość
wobec bliźniego w zestawieniu z niewielką grupą ludzi działających wbrew prawu bożemu.
Dzięki zachowaniu księdza możemy zobaczyć co daje nam wiara, bez której jak się okazuje nie
zaznamy szczęścia. Ivan pomimo bolesnych przeciwności losu, przemawiającego przez
drugiego człowieka szatana nie powątpiewa dając nadzieje sobie oraz jak się okazuje także i
swoim podopiecznym. Warto dodać że mało kto potrafiłby tak dobrze wcielić się w tą role jak
Mads Mikkelsen. Bardzo duże wyzwanie aktorskie stanęło przed Ulrichem Thomsenem, który
jak dla mnie był najważniejszą postacią ze względu na to że to on jako pierwszy „uległ dobru”.
Nawrócił się w kluczowym dla życia Adama momencie, ponieważ nie wiele brakowało a
przełom ten nastąpił by za późno. Śmiało możemy wywniąskować że nikt, żadna siła nie jest w
stanie odebrać nam wiary prócz nas samych. Film zawiera sceny zmuszające nas do śmiechu
czy chociażby szerokiego uśmiechu jaki zarówno takie, które wywołują w nas ból i smutek. Jest
to mój pierwszy norweski film i jak się okazuje ma znakomity debiut w moim uznaniu.
Pojechałaś/łeś po bandzie. "Autor ekranizuje to wszystko za pomocą człowieka symbolizującego szczerą miłość
wobec bliźniego w zestawieniu z niewielką grupą ludzi działających wbrew prawu bożemu. "
Ten symbol szczerej miłości nie jest księdzem bo o katabasach takich filmów się nie kręci. Jest zwyczajnym czubem gdyż od dawna wiemy, że wiara czyni czubem. Dość udana czarna komedia i daję 5/10. W tym filmie został czubem we współpracy z rakiem wielkości piłki siatkowej. Jak mu łeb odstrzelili to trochę zmądrzał ale nie na długo. Czub to czub i przez to jest przedmiotem uśmiechu komediowego. Prawu bożemu kłaniam się tylko nikt nie wie gdzie szuka źródeł.
Takich filmów nie ogląda się "dosłownie" - oczywiście można, ale wtedy poświęcanie mu półtorej godziny traci trochę sens. I czy na pewno jest to komedia? Tutaj miałbym pewne, i to wcale niemałe, wątpliwości, ponieważ elementy komediowe służą, przynajmniej moim zdaniem, pokazaniu czegoś więcej, niż tylko wywołaniu mniej lub bardziej tępego rechotu. A to, że główny bohater jest księdzem (raczej pastorem)? Tak naprawdę, to bez większej szkody dla całościowego przekazu, równie dobrze mógłby nim nie być, choć wzmacnia to akurat filmową symbolikę, jak również dodaje całości trochę "pieprzu".
Już luzuję, ja też tylko pytałem. 5/10 to moje subiektywne odczucie wg emocji jakich doznawałem. Strzelanie do ptaków było wyśmienitym gagiem. Pozdrawiam